Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Swietłana Pieczorska
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Swietłana Władimirowna Pieczorska z d. Dawydowa (ros. Светлана Владимировна Печёрская, z d. Давыдова, ur. 14 listopada 1968 w e wsi Smolinskoje w obwodzie swierdłowskim) – radziecka biathlonistka, reprezentująca również Wspólnotę Niepodległych Państw oraz Rosję. Srebrna medalistka igrzysk olimpijskich, wielokrotna medalistka mistrzostw świata, a także zdobywczyni Pucharu Świata.
Remove ads
Kariera
Podsumowanie
Perspektywa
W Pucharze Świata zadebiutowała 19 stycznia 1989 roku w Borowcu, zajmując 12. miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w debiucie zdobyła pierwsze punkty. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 28 stycznia 1989 roku w Ruhpolding, gdzie wygrała rywalizację w sprincie. W zawodach tych wyprzedziła swą rodaczkę - Jelenę Gołowiną i Mariję Manołową z Bułgarii. W kolejnych startach jeszcze 18 razy stawała na podium, odnosząc przy tym kolejne cztery zwycięstwa: 20 lutego 1990 roku w Mińsku i 24 stycznia 1991 roku w Anterselvie triumfowała w biegach indywidualnych, a 16 marca 1991 roku w Canmore i 25 stycznia 1992 roku w Anterselvie zwyciężała w sprintach. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1990/1991, kiedy zwyciężyła w klasyfikacji generalnej oraz klasyfikacji biegu indywidualnego, a w klasyfikacji sprintu była druga. Sezon 1988/1989 ukończyła na trzecim miejscu, za Jeleną Gołowiną i Natalją Prikazczikową. Była też druga w klasyfikacji biegu indywidualnego i trzecia w sprincie. Trzecie miejsce w klasyfikacji sprintu zajęła również w sezonie 1989/1990.
Pierwsze medale wywalczyła podczas mistrzostw świata w Feistritz w 1989 roku. W biegu indywidualnym zajęła trzecie miejsce, ulegając Petrze Schaaf z RFN i Norweżce Anne Elvebakk. Zdobyła tam ponadto złote medale w sztafecie (razem z Prikazczikową i Gołowiną) oraz biegu drużynowym (razem z Prikazczikową, Gołowiną i Łuizą Czeriepanową). Złote medale w obu konkurencjach drużynowych zdobyła też na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Mińsku/Oslo. Oprócz tego zwyciężyła w biegu indywidualnym oraz zajęła drugie miejsce w sprincie, rozdzielając Anne Elvebakk i jej rodaczkę - Elin Kristiansen.
Kolejne trzy medale zdobyła na mistrzostwach świata w Lahti w 1991 roku. Najpierw zajęła drugie miejsce w sprincie, plasując się za Norweżką Grete Ingeborg Nykkelmo a przed Jeleną Gołowiną. Następnie zwyciężyła w sztafecie i biegu drużynowym. Ostatni medal w zawodach tego cyklu zdobyła podczas mistrzostw świata w Nowosybirsku w 1992 roku, razem z Inną Szeszkil, Jeleną Biełową i Anfisą Riezcową zajmując drugie miejsce w biegu drużynowym.
Brała też udział w igrzysk olimpijskich w Albertville w 1992 roku, gdzie zdobyła srebrny medal w biegu indywidualnym. W zawodach tych rozdzieliła Niemkę Antje Misersky i Myriam Bédard z Kanady. Zajęła również 13. miejsce w sprincie.
W 1990 roku otrzymała tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR[1].
Remove ads
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Mistrzostwa świata
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads