Synkopa (muzyka)

Synkopa (gr. συγκοπή synkopḗ „obcięcie”, od συγκόπτω synkóptō „przycinać”)^[1][2] – rodzaj zaburzenia metro-rytmicznego w toku utworu, wykorzystywany jako środek stylistyczny^[3]; zjawisko rytmiczne polegające na przedłużeniu wartości rytmicznej znajdującej się na słabej części taktu o następną część taktu lub grupy taktowej. Synkopie towarzyszy powstanie dodatkowego akcentu tzw. akcentu rytmicznego na przedłużanej (słabej) części taktu^[4][5].

Zobacz też: inne znaczenia wyrazu „synkopa”.

Rytm synkopowy jest często stosowany w muzyce jazzowej^[3] i bluesie, a także w muzyce elektronicznej z gatunku drum and bass^[6]. W polskiej muzyce ludowej synkopa jest charakterystyczna dla krakowiaka^[3].

Przykład zastosowania rytmu synkopowego zawiera utwór „No Excuses” zespołu Alice in Chains^[7] oraz „Synkopowy taniec” Béli Bartóka.

Zobacz też

• hemiola