Szamanka (film)

Szamanka – dramat psychologiczny produkcji polsko-francuskiej, realizowany w 1995 roku (premiera pół roku później) przez Andrzeja Żuławskiego według scenariusza Manueli Gretkowskiej.

Szamanka

Gatunek	dramat erotyczny
Rok produkcji	1996
Data premiery	10 maja 1996
Kraj produkcji	Polska Francja
Język	polski
Czas trwania	112 min
Reżyseria	Andrzej Żuławski
Scenariusz	Manuela Gretkowska
Główne role	Iwona Petry Bogusław Linda Piotr Machalica
Muzyka	Andrzej Korzyński
Zdjęcia	Andrzej J. Jaroszewicz
Scenografia	Tomasz Kowalski
Montaż	Wanda Zeman
Wytwórnia	Visa Film International

Fabuła

Młoda kobieta z prowincji, znana jako „Włoszka” (Iwona Petry), rozpoczyna studia w krakowskiej Akademii Górniczo-Hutniczej. W pobliżu dworca poznaje asystenta akademickiego, antropologa Michała (Bogusław Linda). Mężczyzna oferuje kobiecie wynajęcie mieszkania, które właśnie opuścił jego brat, ksiądz homoseksualista. Bardzo szybko dochodzi do kontaktu seksualnego między dwójką głównych bohaterów.

Michał ma wziąć ślub z córką ordynatora szpitala psychiatrycznego, ale zafascynowany „Włoszką”, zatraca się coraz bardziej w namiętnym związku.

Obsada

• Iwona Petry – „Włoszka”
• Bogusław Linda – Michał
• Piotr Machalica – w podwójnej roli: ojciec Anny i mężczyzna bez nóg na dworcu
• Agnieszka Wagner – Anna, narzeczona Michała
• Paweł Deląg – Juliusz, przyjaciel Michała
• Alicja Jachiewicz – matka „Włoszki”
• Zdzisław Wardejn – ojciec „Włoszki”
• Wojciech Kowman – Waldek, chłopak zakochany we „Włoszce”
• Piotr Wawrzyńczak – w podwójnej roli: brat Michała i szaman w halucynacji Michała
• Paweł Burczyk – chłopak „Włoszki”
• Andrzej Nejman – współpracownik Michała
• Tomasz Preniasz-Struś − pracownik firmy ojca „Włoszki”
• Zbigniew Suszyński − mężczyzna na przyjęciu
• Marcin Dorociński − student na ulicy
• Jan Wieczorkowski − student na ulicy

Realizacja

• Dialogi rejestrowano bezpośrednio na planie, by uzyskać bardziej autentyczne brzmienie, a nie dogrywać ich w studiu.
• W filmie celowo przemieszano topografię Polski: warszawski Dworzec Centralny pojawia się jako dworzec krakowski, a gmach Dyrekcji PKP na warszawskiej Pradze jako krakowska AGH.

Kontrowersje

Film wzbudził wiele kontrowersji bardzo śmiałymi scenami erotycznymi, scenami przemocy oraz scenami, które mogą być poczytane za profanację symboli religijnych^[1]. Kontrowersje dotyczyły także odtwórczyni głównej roli, Iwony Petry, która miała niewielkie doświadczenie aktorskie (jedna epizodyczna rola w Uprowadzeniu Agaty), a Andrzeja Żuławskiego poznała, jak mówił on sam, przypadkowo w warszawskiej kawiarni „Nowy Świat”. Na premierze filmu nie zjawiła się ani Iwona Petry, ani Bogusław Linda^[2]. Aktorka na dość długi okres całkowicie zniknęła z życia publicznego^[3]. Iwona Petry przypłaciła swoją rolę depresją i nerwicą^[4].