Szczurowice

Miasto królewskie lokowane w 1529 roku położone było w XVI wieku w województwie bełskim^[1]. Miasto wchodziło w skład starostwa szczurowickiego, leżało w powiecie buskim w XVIII wieku^[2].

Za II Rzeczypospolitej Szczurowice były siedzibą gminy wiejskiej Szczurowice w powiecie radziechowskim w województwie tarnopolskim. W 1921 roku liczyły 1202 mieszkańców^[3].

W 1937 w Szczurowicach poświęcono kościół (proboszczem był wówczas ks. Jan Witek)^[4].

W czasie okupacji niemieckiej wikariuszem, a od 1943 roku administratorem rzymskokatolickiej parafii w Szczurowicach był ks. Stanisław Mazak. Duchowny angażował się w działalność konspiracyjną AK. Jednocześnie założony przez niego komitet pomocowy opiekował się uchodźcami z Wołynia, głodującymi nauczycielami oraz wysyłał paczki dla polskich żołnierzy w niemieckiej niewoli^[5]. Swoich parafian zachęcał do niesienia pomocy Żydom, sam też takiej pomocy udzielał^[6], m.in. dostarczając małżeństwu Wechslerów tzw. aryjskie papiery^[7].

Za namową i przykładem ks. Mazaka w parafii Szczurowice pomoc Żydom niosły m.in. rodziny Marciszczuków (ukrywając Aleksa i Klarę Hart oraz Izaaka i Mendla Friedmanów)^[8], Miniewskich (ukrywając Izaaka Sterlinga i Józefa Parnasa)^[9], Łukasiewiczów (dostarczając żywność Shimonowi i Sophie Sterlingom)^[10], Bednarczyków (ukrywając Fishela Fischa, Jakuba Potasza i Isaaka Szterlinga)^[11] i Jaśkiewiczów (pomagając w różny sposób 9 Żydom)^[12]. Ukraińscy nacjonaliści za ukrywanie Żydów zamordowali Jana Marciszczuka.

W 1984 Instytut Jad Waszem uhonorował medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata ks. Stanisława Mazaka^[7], Marię Jaśkiewicz, Jana Jaśkiewicza, Stanisława Jaśkiewicza, nieznanego z imienia leśnika o nazwisku Bednarczyk, Stefana Miniewskiego, Jana Miniewskiego, Jana Marciszczuka, Annę Marciszczuk i Piotra Marciszczuka^[12]. W 1989 roku medal ten otrzymali Franciszka i Antoni Łukasiewiczowie^[10].

Historia

Przypisy

Linki zewnętrzne

Wikiwand - on