Szkoła Aplikacyjna Artylerii i Inżynierów

Szkoła Aplikacyjna Artylerii i Inżynierów – specjalistyczna wyższa szkoła wojskowa, działająca w Warszawie w latach 1809−1812.

Gmach Collegium Nobilium przy ulicy Miodowej, siedziba szkoły

Opis

Szkoła została powołana dekretem Fryderyka Augusta z 11 lutego 1809 roku^[1]. Jej pierwszą siedzibą był Arsenał^[1]. Potem przeniosła się do zakupionego od pijarów przez rząd Księstwa Warszawskiego gmachu Collegium Nobilium przy ulicy Miodowej^[1]. Komendantem szkoły został mianowany Mikołaj Rouget^[2].

Szkoła kształciła wysoko kwalifikowanych oficerów^[1]. Przyjmowano do niej młodych mężczyzn: cywilów w wieku 16−24 lat i żołnierzy służby czynnej w wieku do 30 lat^[3]. Liczba słuchaczy była ograniczona do 12^[1]. Jej program nauczania był oparty na programie francuskiej Szkoły Artylerii i Inżynierii w Metzu^[1].

W 1820 roku na bazie zreorganizowanej szkoły utworzono Szkołę Aplikacyjną^[3].

Absolwenci (m.in.)

• Józef Bem
• Wojciech Chrzanowski
• Klemens Kołaczkowski
• Ignacy Prądzyński