Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Szykoń czarnonogi

gatunek chrząszcza Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szykoń czarnonogi
Remove ads

Szykoń czarnonogi[1] (Molops elatus) – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny dzierowatych.

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Remove ads

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1801 roku przez Johana Christiana Fabriciusa pod nazwą Carabus elatus[2]. Wyróżnia się w jego obrębie cztery podgatunki[3][4]:

  • Molops elatus elatus Fabricius, 1801
  • Molops elatus liburnicus Müller, 1908
  • Molops elatus livnensis Müller, 1930
  • Molops elatus plitvicensis Heyden, 1880

Morfologia

Chrząszcz o ciele długości od 12 do 18 mm[5][6], ubarwiony lśniąco, smoliście czarno z brązowymi do czerwonobrązowych czułkami i stopami[5][1]. Szeroka głowa dysponuje masywnymi żuwaczkami[1]. Przedplecze jest silniej niż u M. striolatus ku tyłowi zwężone, o krawędzi tylnej tak szerokiej jak krawędź przednia[5][6], a krawędziach bocznych w zarysie bardziej niż u M. striolatus, ale słabiej niż u M. alpestris wypukłych[5], o wypukłości ciągnącej się aż do małych, krótkich, często wystających ząbkowato kątów tylnych[7][5][6]. Pokrywy są krótko-owalne, krótsze niż u M. alpestris[6], o dobrze zaznaczonych rzędach i żeberkowatych międzyrzędach[1]. Skrzydła tylnej pary są uwstecznione[7]. Genitalia samca cechują się płatem środkowym edeagusa o wyprostowanym wierzchołku[6].

Remove ads

Ekologia i występowanie

Owad rozmieszczony od nizin po góry[7], ale spotykany przede wszystkim w tych ostatnich[8][5]. Zasiedla lasy i ich pobrzeża[7][1], zadrzewienia i zakrzewienia. Wybiera siedliska suchsze niż szykoń madej i nie jest wrażliwy na poziom zacienienia[7].

Gatunek palearktyczny. Podgatunek nominatywny znany jest z Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Słowenii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, Serbii i Czarnogóry[3][9]. W Polsce stwierdzony został zaledwie na trzech stanowiskach[8] – w Beskidzie Zachodnim w XIX wieku, na Przedgórzu Sudeckim w połowie XX wieku oraz w Beskidzie Niskim pod koniec XX wieku[10]. W Bohemii i Morawach spotykany jest sporadycznie i lokalnie, a na Słowacji bardzo rzadko i bardzo lokalnie, przede wszystkim w Białych Karpatach[7]. M. e. plitvicensis podawany jest ze Słowenii, Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny[11][3]. M. e. liburnicus i M. e. livnensis występują na terenie Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny[12][13][3].

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads