Tadeusz Gadulski

Tadeusz Edmund Gadulski (ur. 9 lutego 1901 w Rzeszowie, zm. 1960) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Tadeusz Gadulski

kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia	9 lutego 1901 Rzeszów
Data śmierci	1960
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	56 Pułk Piechoty Wielkopolskiej
Stanowiska	kwatermistrz
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się w Rzeszowie, w rodzinie Edmunda i matki z domu Lepianka^[1][2].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 181. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 5 Pułk Piechoty Legionów^[3]. W latach 1923–1924 pełnił służbę w 77 Pułku Piechoty w Lidzie^[4][5]. 12 lutego 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski awansował go z dniem 1 stycznia 1923 na porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1920 i 35. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[6]. Później został przeniesiony do 4 Pułku Strzelców Podhalańskich w Cieszynie. W kwietniu 1928 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym oodaniem do dyspozycji komendanta kadry^[7][8]. 2 grudnia 1930 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 stycznia 1931 i 168. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[9][10]. W latach 1930–1935 pełnił służbę w Korpusie Ochrony Pogranicza^[11][12][13], w batalionie KOP „Ludwikowo”^[1]. W marcu 1939 pełnił służbę w 56 Pułku Piechoty Wielkopolskiej w Krotoszynie na stanowisku oficera administracyjno-materiałowego^[14].

W sierpniu 1939, w czasie mobilizacji, został wyznaczony na stanowisko kwatermistrza 56 pp. Na tym stanowisku walczył w kampanii wrześniowej. Wziął udział w bitwie nad Bzurą i obronie Warszawy^[15][16]. 1 października 1939, po kapitulacji załogi stolicy, dostał się do niemieckiej niewoli. Początkowo przebywał w Stalagu IIA, a następnie w Oflagu IIA Prenzlau i Oflagu IIE Neubrandenburg^[2].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Niepodległości – 15 kwietnia 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^{[17][18][1][19]}
• Krzyż Walecznych dwukrotnie^[20][21]
• Srebrny Krzyż Zasługi – 1938^[22][21]