Tadeusz Iwaniec

Tadeusz Iwaniec (ur. 9 października 1947 w Elblągu^[1]) – polsko-amerykański matematyk i profesor nauk matematyczno-przyrodniczych. Jest jednym z najwybitniejszych badaczy międzynarodowych w dziedzinie analizy matematycznej, zajmuje się zastosowaniem rachunku wariacyjnego do matematycznych modeli teorii sprężystości^[2]. Wykładowca na Uniwersytecie w Syracuse od 1986^[3].

Tadeusz Iwaniec

Państwo działania	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	9 października 1947 Elbląg
Profesor doktor habilitowany nauk matematycznych
Specjalność: matematyka, analiza nieliniowa, analiza funkcji geometrycznych
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1975 – matematyka Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	1979 – matematyka Uniwersytet Warszawski
Polska Akademia Nauk
Status	członek zagraniczny
Doktor honoris causa Uniwersytet Helsiński – 2007
Nauczyciel akademicki
uczelnia	Syracuse University, Uniwersytet Helsiński

Ma brata bliźniaka, Henryka, który również jest matematykiem^[1].

Kariera akademicka

Tadeusz Iwaniec studiował matematykę na Wydziale Matematyki Uniwersytecie Warszawskim. Uczelnię tę ukończył w 1971, zdobywając tytuł magistra z wyróżnieniem^[3]. Pracę doktorską, której promotorem był profesor Bogdan Bojarski, obronił na UW w 1975^[3][4]. Po ukończeniu studiów Iwaniec kontynuował karierę naukową jako doktorant tej uczelni, jednocześnie w 1979 zdobywając habilitację^[3].

W latach 80. Iwaniec został profesorem. W latach 1981–1983 był adiunktem w Polskiej Akademii Nauk^[3]. W 1983 rozpoczął karierę w Stanach Zjednoczonych, niedługo później uzyskał obywatelstwo tego kraju. Początkowo przez rok był profesorem na Uniwersytecie Michigan^[3], następnie pracował jako profesor wizytujący na Uniwersytecie Teksańskim w Austin oraz profesor wizytujący w Instytucie Couranta od 1985 do 1986^[3].

W 1986 został mianowany profesorem matematyki na Uniwersytecie Syracuse^[3], od 1996 prowadzi John Raymond French Distinguished Professor of Mathematics^[3]. W 2009 był profesorem FiDiPro na Uniwersytecie Helsińskim^[5].

Promotor kilkunastu doktoratów, m.in. Tomasza Adamowicza^[6][4].

Wyróżnienia

Za zasługi naukowe otrzymał wiele nagród i wyróżnień:

• W 1980 otrzymał Nagrodę Prezydenta Polskiej Akademii Nauk^[3], w 1997 nagrodę Alfreda Jurzykowskiego^[3], natomiast w 2002 nagrodę Institut Henri-Poincare Gauthier-Villarsin w Paryżu^[3].
• W 1983 wygłosił wykład sekcyjny na Międzynarodowym Kongresie Matematyków^[7].
• Od 1998 Iwaniec jest członkiem zagranicznym Włoskiej Akademii Matematyki i Fizyki^[3], Polskiej Akademii Nauk (od 2005)^[8], oraz Fińskiej Akademii Nauk (od 2012)^[9].
• Otrzymał w 2009 Medal im. Wacława Sierpińskiego.
• W 2007 uzyskał tytuł doktora honoris causa Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Helsińskiego^[10].