Tanit

Tanit – fenicka bogini płodności, księżyca i wody, czczona przede wszystkim w Kartaginie jako opiekunka miasta.

Tanit

bogini płodności, księżyca, wody
Występowanie	religia fenicka
Atrybuty	gołąb, owoc granatu, ryba, palma
Szczególne miejsce kultu	Kartagina
Odpowiednik	Juno Caelestis, Dea Caelestis (Rzym)
Rodzina
Mąż	Baal Hammon

Odpowiednik fenickiej Asztarte, której miejsce później przejęła w wierzeniach Fenicjan i Kartagińczyków^[1]. Mityczna małżonka Baal Hammona, boga nieba i wegetacji. Jej symbole – gołąb, owoc granatu, ryba, palma, podkreślające charakter bóstwa płodności, umieszczano na stelach i ołtarzach kamiennych. Do Tanit odnoszą się również wyobrażenia odwróconego w dół księżyca połączonego z dyskiem słonecznym, a także otwartej dłoni oraz tzw. „znak Tanit” – wizerunek betyla i przepołowionego dysku słonecznego (podobny do staroegipskiego znaku anch)^[2].

Była najpopularniejszą boginią Kartaginy, nie odnaleziono jednak jej rozległego sanktuarium zlokalizowanego pomiędzy wzgórzem Byrsa a wybrzeżem, a zburzonym dopiero na polecenie cesarza Konstantyna w 321 r. n.e.^[3]

Przez Greków utożsamiana z Herą; w starożytnym Rzymie znana jako Juno Caelestis^[4] lub Dea Caelestis i zaliczana do bóstw „obcych” (peregrina sacra)^[5].