Targówek Mieszkaniowy

Targówek Mieszkaniowy – obszar MSI w dzielnicy Targówek w Warszawie^[3].

Targówek Mieszkaniowy

obszar MSI Warszawy
Teatr Rampa
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miasto	Warszawa
Dzielnica	Targówek
W granicach Warszawy	1 kwietnia 1916[1][2]
Wysokość	86 m n.p.m.
Położenie na mapie dzielnicy
52°16′18,36″N 21°03′04,70″E

Bloki przy ulicy Zamiejskiej widziane od strony ulicy Trockiej

Kościół Chrystusa Króla

Położenie

Według MSI granice Targówka wyznaczają^[4]:

• południowo-zachodnia granica dzielnicy od ul. Radzymińskiej wzdłuż linii kolejowej Warszawa-Legionowo do ronda Żaba
• ul. Odrowąża do muru cmentarza Bródnowskiego
• wzdłuż muru cmentarza Bródnowskiego do ul. św. Wincentego
• ul. św. Wincentego do ul. Nowo-Trockiej
• ul. Nowo-Trocka
• wiadukt w ul. Nowo-Rzecznej do linii kolejowej Warszawa-Tłuszcz
• linia kolejowa, jak wyżej, do ul. Radzymińskiej (południowo-zachodnia granica dzielnicy)
• W granicach rejonu MSI Targówek Mieszkaniowy znalazł się również cmentarz żydowski na Bródnie i część obszaru dawnego Państwowego Gospodarstwa Rolnego Bródno, ob. PGR Bródno Sp. z o.o..

Pochodzenie nazwy

Obecny Targówek pierwotnie nosił nazwę Targowe Małe i był wsią szlachecką należącą do Targowskich (w XV w.), od których to nazwiska prawdopodobnie pochodzi nazwa.

Historia

Pierwsze zapisy na temat Targówka (pod postacią Targowe Małe) pochodzą z 1580 roku, kiedy to ta wieś szlachecka liczyła ok. 59 ha. W tym czasie należała do Targowskich i Karniewskich, a następnie do Gumowskich. Królowa Anna Jagiellonka nadała mieszkańcom Targówka przywilej wyrębu drzew w lasach bródnowskich. W XVIII wieku Targowe Małe zostało połączone z Targowem Wielkim (obecna Stara Praga). Kolejnymi właścicielami Targówka byli Lubomirscy a następnie podstoli płocki – Szydłowski, który odsprzedał Targówek w 1764 roku Stanisławowi Augustowi. Od tego momentu następuje burzliwy rozwój tej części Pragi, aż do czasów powstania kościuszkowskiego, kiedy to w celu zwiększenia pola obstrzału spalono prawie całkowicie Bródno oraz Targówek.

W 1884 roku w sąsiedztwie Targówka został założony cmentarz Bródnowski. Wielokrotnie powiększany, osiągnął dziś obszar 135 hektarów i jest jedną z największych nekropolii w Europie. W pobliżu głównej bramy cmentarza usytuowano drewniany kościół, będący pierwotnie parafialnym dla mieszkańców Targówka (obecnie parafia jest przeniesiona do pobliskiego kościoła murowanego).

Targówek, Bródno i część Pragi były przez wiele lat zaniedbanymi peryferiami miasta o nędznej zabudowie. Większość domów była pozbawiona wodociągów. Oświetlenie ulic było głównie gazowe, a w wielu domach świeciła lampka naftowa. W końcu XIX w. powstało tu duże skupisko proletariatu.

8 kwietnia 1916 generał-gubernator Hans Hartwig von Beseler wydał rozporządzenie włączające do Warszawy (od 1 kwietnia 1916) m.in. Targówek, położony w tamtym czasie w gminie Bródno^[5].

W okresie międzywojennego dwudziestolecia rozpoczęto brukowanie ulic i zakładanie sieci wodociągowo-kanalizacyjnej. Prace te jednak postępowały wolno i większość dzielnicy do wybuchu wojny nie została skanalizowana. Po zakończeniu wojny sytuacja niewiele się poprawiła i taki stan rzeczy trwał aż do początku lat siedemdziesiątych, kiedy to rozpoczęto budowę osiedla mieszkaniowego.

Osiedle Targówek Mieszkaniowy, składające się z 6 mniejszych osiedli, zostało zrealizowane w latach 1974−1979 według projektu architektów Małgorzaty Handzelewicz-Wacławek i Zbigniewa Wacławka oraz Jana Kalinowskiego^[6]. W miejscu regularnej siatki ulic starego Targówka powstał zupełnie nowy układ. Ciągi komunikacyjne i zabudowa mieszkalna tworzą kręgi wewnątrz których jest miejsce na infrastrukturę. Największy z tych kręgów utworzony przez ulice Handlową, Ossowskiego i Myszkowską okrąża centralną część osiedla i mieści w sobie klub sportowy z boiskiem, park miejski i teatr, mniejsze kręgi tworzą ulice na obwodzie tego większego i tak np. ul. Askenazego otacza dużą pętlę autobusową, ul. Zamiejska – szkołę podstawową, ul. Orłowska – przedszkole itp.

Na obrzeżach osiedla zachowały się fragmenty dawnej zabudowy, w tym przykłady charakterystycznego budownictwa drewnianego. W domach tych, popadających obecnie w ruinę, mieszkali kiedyś robotnicy, kamieniarze, drobni sklepikarze i rzemieślnicy, dorożkarze, tramwajarze i kolejarze.

Do 1994 roku Targówek był jednym z osiedli w dzielnicy Praga-Północ. W wyniku przeprowadzonej w 1994 roku reformy administracyjnej wydzielono ze wschodniej części Pragi-Północ nową dzielnicę, nazwaną właśnie Targówek – od osiedla wchodzącego w jej skład.

Ważniejsze obiekty

• Teatr Rampa
• Stadion Klubu Piłkarskiego GKP Targówek
• Park im. Stefana Wiecheckiego „Wiecha”
• Kościół Chrystusa Króla
• Willa Bolesława Pietrusińskiego
• Stacja metra Targówek Mieszkaniowy