Tetsu Katayama

Tetsu Katayama (jap. 片山 哲 Katayama Tetsu; ur. 28 lipca 1887 w Tanabe w prefekturze Wakayama, zm. 30 maja 1978 w Fujisawie w prefekturze Kanagawa) – japoński prawnik, polityk, premier Japonii w latach 1947–1948^[1].

Tetsu Katayama

Tetsu Katayama w 1947 roku
Data i miejsce urodzenia	28 lipca 1887 Tanabe, prefektura Wakayama
Data i miejsce śmierci	30 maja 1978 Fujisawa, prefektura Kanagawa
Premier Japonii
Okres	od 24 maja 1947 do 10 marca 1948
Przynależność polityczna	Socjalistyczna Partia Japonii
Poprzednik	Shigeru Yoshida
Następca	Hitoshi Ashida

W rozmowie z Isoo Abe (1947)

Katayama (czwarty od lewej w dolnym rzędzie) wraz z rządem (1 czerwca 1947)

Życiorys

Młodość

Urodził się w Tanabe w prefekturze Wakayama. Uczęszczał na Uniwersytet Cesarski w Tokio i uzyskał stopień licencjata w dziedzinie prawa. Wychowany był w wierze chrześcijańskiej, był pod silnym wpływem chrześcijańskiego socjalizmu Isoo Abe. Po ukończeniu studiów otworzył kancelarię prawną w wynajętym akademiku Związku Chrześcijańskiej Młodzieży Męskiej, gdzie pracował jako adwokat^[2].

Początki polityki

W 1926 roku Katayama został sekretarzem generalnym Partii Socjaldemokratycznej. W 1930 roku został wybrany do Izby Reprezentantów reprezentując prefekturę Kanagawa. Po II wojnie światowej, w listopadzie 1945 roku, Katayama został sekretarzem generalnym Socjalistycznej Partii Japonii. Następnie we wrześniu 1946 roku został przewodniczącym komitetu wykonawczego partii^[3].

Gabinet Katayamy

W wyborach w 1947 roku Partia Socjalistyczna zdobyła 144 mandaty, a Katayama został wybrany premierem w wieku 59 lat. Stworzył koalicję Socjalistycznej Partii Japonii (Nihon Shakaitō), Japońskiej Partii Demokratycznej (Nihon Minshutō) oraz Partii Współpracy Narodowej (Kokumin Kyōdōtō)^[4]. Gabinet Katayamy był pierwszym gabinetem kierowanym przez przywódcę Partii Socjalistycznej i pierwszym po wprowadzeniu w życie nowej Konstytucji Japonii po zakończeniu obowiązywania Konstytucji Meiji^[5]. Rząd Katayamy przyczynił się m.in. do: uchwalenia ustawy o służbie cywilnej, wprowadzenia reformy systemu policyjnego, utworzenia Ministerstwa Pracy, uchwalenia Kodeksu Cywilnego, reformy i nowelizacji prawa karnego. W wyniku wielu konfliktów wewnętrznych w koalicji i dymisji kilku ministrów (m.in. ministra rolnictwa Rikizō Hirano) rząd złożył dymisję^[5].

Późniejsze życie

Do 1963 roku pełnił funkcje doradcze i polityczne w Partii Demokratyczno-Socjalistycznej oraz w Narodowej Unii Ochrony Konstytucji (Kempō Yōgo Kokumin Rengō), po czym wycofał się z polityki, gdy utracił mandat w Izbie Reprezentantów^[3][4].

Zmarł 30 maja 1978 roku w Fujisawie w wieku 90 lat^[6].