They jako forma liczby pojedynczej (ang. singular they) – używanie zaimka they oraz jego form pokrewnych (them, their, theirs, themselves, niekiedy również themself) w języku angielskim w funkcji zaimka liczby pojedynczej, jako neutralnego pod względem płci zamiennika he i she (oraz form pokrewnych). Użycie to występuje przede wszystkich w zdaniach odnoszących się do bliżej nieokreślonej osoby, np.:

• „Somebody left their umbrella in the office. Would they please collect it?”^[1]
• „The patient should be told at the outset how much they will be required to pay”^[2].
• „But a journalist should not be forced to reveal their sources”^[2].

Używanie zaimka they jako formy liczby pojedynczej było notowane już w XIV wieku^[3], około sto lat po wykształceniu się zaimka they jako formy liczby mnogiej. Przynajmniej od tego momentu innowacja ta była obecna w języku angielskim, lecz w XVIII wieku zaczęły się pojawiać głosy krytyki, sprzeciwiające się ekspansji tej zmiany językowej^[4]. Użycie to ugruntowało się jednak w angielszczyźnie standardowej, przy czym pewien wpływ na jego zakorzenienie miały dążności do stosowania języka neutralnego płciowo^[4][5]. Nowsze słowniki i poradniki językowe odnotowują omawiane użycie jako część angielszczyzny standardowej^[4][6][7] lub czynią to z zastrzeżeniem, że chodzi o użycie mniej wskazane w kontekstach formalnych^[8][9].

Zaimek they promuje się również jako formę odnoszącą się do osób niebinarnych^[10].

• „This is my friend, Jay. I met them at work.”

Niektórzy porównują używanie zaimka they w funkcji liczby pojedynczej do ogólnie przyjętego znaczenia you jako formy liczby pojedynczej, zastępującej archaiczne thou^[11][12].