Tim Gullikson

Tim Gullikson, właśc. Timothy Ernest Gullikson (ur. 8 września 1951 w La Crosse; zm. 3 maja 1996 w Wheaton) – amerykański tenisista i trener tenisa.

Tim Gullikson

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	8 września 1951 La Crosse
Data i miejsce śmierci	3 maja 1996 Wheaton
Wzrost	180 cm
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	1977
Zakończenie kariery	1986
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	4
Najwyżej w rankingu	15 (1 października 1979)
Australian Open	4R (1983, 1985)
Roland Garros	4R (1978, 1979)
Wimbledon	QF (1979)
US Open	4R (1979)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	15
Najwyżej w rankingu	3 (9 lipca 1979)
Australian Open	SF (1982, 1983)
Roland Garros	3R (1977–1980)
Wimbledon	F (1983)
US Open	SF (1982)

Życie prywatne

Był bratem bliźniakiem Toma Gulliksona, który dla odmiany jest leworęczny. Dnia 20 stycznia 1995, podczas Australian Open doznał zawału, którego przyczyną był nowotwór mózgu^[1]. W lutym rozpoczął chemioterapię, a także w wyniku biopsji wykryto cztery guzy w mózgu^[2]. Dnia 3 maja 1996, w wieku czterdziestu czterech lat, zmarł w swoim domu w Wheaton^[3].

Kariera tenisowa

Zawodowym tenisistą Gullikson był w latach 1977–1986. W tym czasie wygrał cztery turnieje rangi ATP World Tour w grze pojedynczej i osiągnął siedem finałów. W grze podwójnej triumfował w piętnastu imprezach ATP World Tour oraz awansował do trzynastu finałów, w tym finału Wimbledonu 1983 wspólnie ze swoim bratem. W 1977 został nagrodzony nagrodą ATP w kategorii debiutanta sezonu (ATP Newcomer of the Year)^[4]. Osiągnął także razem z Martiną Navrátilovą finał gry mieszanej Australian Open 1988.

W rankingu gry pojedynczej Gullikson najwyżej był na 15. miejscu (1 października 1979), a w klasyfikacji gry podwójnej na 3. pozycji (9 lipca 1979).

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra podwójna (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	3 lipca 1983	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Tom Gullikson	Peter Fleming John McEnroe	4:6, 3:6, 4:6

Gra mieszana (0–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	23 stycznia 1988	Australian Open, Melbourne	Twarda	Martina Navrátilová	Jana Novotná Jim Pugh	7:5, 2:6, 4:6

Kariera trenerska

Po zakończeniu zawodowej kariery pracował jako trener. W 1987 został na rok zatrudniony przez Martinę Navrátilovą^[5]. Potem pracował z Mary Joe Fernández i przez cztery lata z Aaronem Kricksteinem^[5]. Od 1992 do 1995 był szkoleniowcem Pete’a Samprasa, który w tym czasie wygrał pięć turniejów Wielkiego Szlema i osiągnął pozycję lidera rankingu ATP^[2].