Toea Wisil

Toea Wisil (ur. 1 stycznia 1988 w Banz, w prowincji Western Highlands^[1]) – papuańska lekkoatletka, sprinterka. Czternastokrotna mistrzyni Oceanii oraz piętnastokrotna złota medalistka igrzysk Pacyfiku. Dwukrotna olimpijka (Londyn, Rio de Janeiro) oraz dwukrotna uczestniczka seniorskich mistrzostw świata.

Toea Wisil

Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1988 Banz
Wzrost	168 cm[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Papua-Nowa Gwinea Mistrzostwa Oceanii złoto Apia 2006 sztafeta 4 × 100 m złoto Saipan 2008 sztafeta 4 × 100 m złoto Cairns 2010 bieg na 100 m złoto Cairns 2010 bieg na 200 m złoto Cairns 2010 sztafeta 4 × 100 m złoto Papeete 2013 bieg na 100 m złoto Papeete 2013 bieg na 200 m złoto Rarotonga 2014 bieg na 100 m złoto Rarotonga 2014 sztafeta 4 × 100 m złoto Cairns 2015 bieg na 100 m złoto Cairns 2015 bieg na 200 m złoto Cairns 2015 sztafeta 4 × 100 m złoto Suva 2017 bieg na 100 m złoto Suva 2017 bieg na 200 m srebro Apia 2006 bieg na 100 m srebro Apia 2006 sztafeta mieszana srebro Saipan 2008 bieg na 100 m srebro Saipan 2008 bieg na 200 m srebro Cairns 2015 sztafeta mieszana brąz Apia 2006 bieg na 200 m brąz Apia 2006 bieg na 400 m brąz Townsville 2019 sztafeta 4 × 100 m Igrzyska Pacyfiku złoto Apia 2007 sztafeta 4 × 100 m złoto Apia 2007 sztafeta 4 × 400 m złoto Numea 2011 bieg na 100 m złoto Numea 2011 bieg na 200 m złoto Numea 2011 bieg na 400 m złoto Numea 2011 sztafeta 4 × 100 m złoto Numea 2011 sztafeta 4 × 400 m złoto Port Moresby 2015 bieg na 100 m złoto Port Moresby 2015 bieg na 200 m złoto Port Moresby 2015 bieg na 400 m złoto Port Moresby 2015 sztafeta 4 × 400 m złoto Apia 2019 bieg na 100 m złoto Apia 2019 bieg na 200 m złoto Apia 2019 bieg na 400 m złoto Apia 2019 sztafeta 4 × 400 m srebro Apia 2007 bieg na 400 m srebro Port Moresby 2015 sztafeta 4 × 100 m srebro Apia 2019 sztafeta 4 × 100 m brąz Apia 2007 bieg na 100 m brąz Apia 2007 bieg na 200 m

Przebieg kariery

W 2004 roku wystąpiła na mistrzostwach Oceanii juniorów młodszych, na których zdobyła trzy tytuły wicemistrzowskie, w tym dwa indywidualnie (w konkurencjach biegu na 200 i 400 m). Rok później sięgała po medale mistrzostw melanezyjskich oraz minigrzysk Pacyfiku, a także wzięła udział w mistrzostwach świata kadetów – na których nie zdobyła żadnego medalu. W 2006 roku rywalizowała z lekkoatletkami podczas igrzysk Wspólnoty Narodów, do finału weszła tylko w sztafecie 4 × 400 m, zajmując 5. miejsce. Startowała na juniorskich mistrzostwach świata w Pekinie, ale tam także nie zdobyła medalu, odpadając w fazie eliminacyjnej podczas zmagań w konkurencji biegu na 100 m i biegu sztafet 4 × 100 m^[2][3].

W czasie mistrzostw Oceanii w Apii (rozegranych w 2006 roku) Wisil zdobyła pięć medali, w tym tytuł mistrzowski wywalczony w sztafecie 4 × 100 m. W tej samej miejscowości rok później zdobyła pięć medali igrzysk Południowego Pacyfiku, z których dwa były złote – w biegu sztafet zarówno 4 × 100 m, jak i 4 × 400 m. W 2010 roku wywalczyła trzy złote medale mistrzostw Oceanii, w tym dwa indywidualnie (w biegu na 100 oraz 200 m), w 2011 roku zaś zdobyła pięć medali igrzysk Pacyfiku – wszystkie złote^[3].

W czasie igrzysk olimpijskich w Londynie odpadła w eliminacjach biegu na 100 m. Papuanka w tej fazie zmagań uzyskała czas 11,27 plasujący ją na 4. miejscu w swojej grupie^[4]. Na tych samych igrzyskach była chorążym narodowej reprezentacji podczas ceremonii otwarcia^[3].

W 2013 roku wzięła udział w mistrzostwach Oceanii, zdobyła na nich dwa złote medale – w konkurencji biegu na 100 i 200 m. Niedługo później wystąpiła na rozgrywanych w Moskwie mistrzostwach globu, startując w tych samych konkurencjach – zarówno w biegu na 100, jak i 200 m odpadła w eliminacjach. Podczas igrzysk Pacyfiku rozgrywanych w Port Moresby obroniła większość tytułów mistrzowskich wywalczonych w poprzedniej edycji igrzysk, zawodniczce nie udało się jedynie obronić złotego medalu zdobytego w sztafecie 4 × 100 m (tym razem sięgnęła po tytuł wicemistrzowski)^[2][3].

Na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro również startowała wyłącznie w konkursie biegu na 100 m. Tak jak cztery lata wcześniej odpadła w eliminacjach, w tej fazie zmagań uzyskała czas 11,48 i zajęła 4. miejsce w swej grupie^[5].

Podczas światowego czempionatu w Londynie ponownie zakończyła na etapie eliminacji swoje występy w konkurencjach biegu na 100, jak również 200 m. Po raz ostatni w zawodach lekkoatletycznych wystąpiła podczas igrzysk Wspólnoty Narodów w Birmingham – na nich między innymi odpadła w półfinale biegu na 200 m^[2].

Osiągnięcia

Rok	Zawody	Miasto	Miejsce	Konkurencja	Wynik
2004	Mistrzostwa Oceanii juniorów młodszych	Townsville		bieg na 200 m	25,91
				bieg na 400 m	58,82
				sztafeta mieszana[a]	1:52,04
2005	Mistrzostwa świata juniorów młodszych	Marrakesz	5. H	bieg na 200 m	25,04
			4. H	bieg na 400 m	57,55
2006	Igrzyska Wspólnoty Narodów	Melbourne	6. H	bieg na 400 m	56,72
			5.	sztafeta 4 × 400 m	3:47,88
	Mistrzostwa świata juniorów	Pekin	6. H	bieg na 100 m	12,17
			7. H	sztafeta 4 × 100 m	48,40
	Mistrzostwa Oceanii	Apia		bieg na 100 m	12,03
				bieg na 200 m	24,53
				bieg na 400 m	57,26
				sztafeta 4 × 100 m	48,30
				sztafeta mieszana[a]	1:37,95
2007	Igrzyska Południowego Pacyfiku	Apia		bieg na 100 m	12,00
				bieg na 200 m	24,34
				bieg na 400 m	55,15
				sztafeta 4 × 100 m	45,99
				sztafeta 4 × 400 m	3:40,55
2008	Mistrzostwa Oceanii	Saipan		bieg na 100 m	11,94
				bieg na 200 m	24,45
				sztafeta 4 × 100 m	47,27
2010	Mistrzostwa Oceanii	Cairns		bieg na 100 m	11,85
				bieg na 200 m	23,63
			4.	bieg na 400 m	55,87
				sztafeta 4 × 100 m	46,86
	Igrzyska Wspólnoty Narodów	Nowe Delhi	4.	bieg na 100 m	11,52
			7.	bieg na 200 m	23,84
			5. H	sztafeta 4 × 400 m	3:40,40
2011	Igrzyska Pacyfiku	Numea		bieg na 100 m	54,06
				bieg na 200 m	45,92
				bieg na 400 m	23,88
				sztafeta 4 × 100 m	53,38
				sztafeta 4 × 400 m	46,89
2012	Igrzyska olimpijskie	Londyn	4. H	bieg na 100 m	11,27
2013	Mistrzostwa Oceanii	Papeete		bieg na 100 m	11,90
				bieg na 200 m	24,45
	Mistrzostwa świata	Moskwa	6. H	bieg na 100 m	11,61
			7. H	bieg na 200 m	24,23
2014	Mistrzostwa Oceanii	Rarotonga		bieg na 100 m	11,57
				sztafeta 4 × 100 m	47,88
	Igrzyska Wspólnoty Narodów	Glasgow	4. SF	bieg na 100 m	11,44
			7. SF	bieg na 200 m	24,48
			6. H	sztafeta 4 × 400 m	3:46,26
2015	Mistrzostwa Oceanii	Cairns		bieg na 100 m	11,41
				bieg na 200 m	23,71
				sztafeta 4 × 100 m	46,31
				sztafeta mieszana	1:36,08
	Igrzyska Pacyfiku	Port Moresby		bieg na 100 m	11,86
				bieg na 200 m	24,05
				bieg na 400 m	54,17
				sztafeta 4 × 100 m	46,27
				sztafeta 4 × 400 m	3:45,13
2016	Igrzyska olimpijskie	Rio de Janeiro	4. H	bieg na 100 m	11,48
2017	Mistrzostwa Oceanii	Suva		bieg na 100 m	11,63
				bieg na 200 m	23,24
	Mistrzostwa świata	Londyn	5. H	bieg na 100 m	11,41
			7. H	bieg na 200 m	23,93
2019	Mistrzostwa Oceanii	Townsville	4.	bieg na 100 m	11,99
			4.	bieg na 400 m	55,71
				sztafeta 4 × 100 m	47,08
	Igrzyska Pacyfiku	Apia		bieg na 100 m	11,56[b]
				bieg na 200 m	23,45
				bieg na 400 m	53,90
				sztafeta 4 × 100 m	45,97
				sztafeta 4 × 400 m	3:44,86
2022	Mistrzostwa Oceanii	Mackay	5.	bieg na 100 m	11,97
	Igrzyska Wspólnoty Narodów	Birmingham	5. H	bieg na 100 m	11,79
			8. SF	bieg na 200 m	24,43
			5. H	sztafeta 4 × 100 m	45,38
Źródło: [2][3]

W 2019 i 2020 roku zdobyła złoty medal mistrzostw kraju w konkurencji biegu na 100 m^[2].

Rekordy życiowe

• bieg na 100 m – 11,29 (9 lipca 2016, Suva; 17 lutego 2017, Canberra)^[c]
• bieg na 200 m – 23,13 (12 marca 2017, Canberra)
• bieg na 400 m – 53,19 (14 sierpnia 2010, Gold Coast)
• sztafeta 4 × 100 m – 45,38 (6 sierpnia 2022, Birmingham)
• sztafeta 4 × 400 m – 3:40,40 (11 października 2010, Nowe Delhi)

Halowe

• bieg na 60 m – 7,66 (17 grudnia 2011, Gold Coast)

Źródło: ^[2]

Uwagi

1. Sztafeta mieszana była rozgrywana według następującego schematu: 100+100+200+400 m.
2. Zawodniczka w tejże konkurencji ustanowiła wcześniej rekord mistrzostw w fazie eliminacji.
3. Rekord z 9 lipca 2016 roku był równocześnie nowym rekordem kraju.