Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
98. edycja Tour de France odbyła się od 2 do 24 lipca 2011. Ten największy kolarski wyścig na świecie rozpoczął się na francuskiej drodze Passage du Gois[1] łączącej wyspę Île de Noirmoutier z miejscowością Beauvoir-sur-Mer. Był to pierwszy start we Francji od 2008 roku. Dwadzieścia etapów kończyło się we Francji i jeden we Włoszech[2].
| |||
 Tour de France 2011 | |||
| Data | |||
|---|---|---|---|
| Etapów |
21 | ||
| Dystans |
3430 km | ||
| Czas zwycięzcy |
86h 12′ 22″ (39,79 km/h) | ||
| Zgłoszenia |
198 kolarzy | ||
| Ukończyło wyścig |
167 kolarzy | ||
| Podium | |||
| Pierwsze miejsce | |||
| Drugie miejsce | |||
| Trzecie miejsce | |||
| Pozostałe klasyfikacje | |||
| Górska | |||
| Punktowa | |||
| Młodzieżowa | |||
| Drużynowa | |||
| Strona internetowa | |||
Podczas drugiego dnia przerwy w trakcie Tour de France 2010 testowi antydopingowemu został poddany późniejszy zwycięzca tamtego wyścigu Hiszpan Alberto Contador. Niespełna miesiąc później w próbce A stwierdzono występowanie zabronionego anaboliku Klenbuterolu. Pozytywny wynik dało również badanie próbki B. Ostatecznie decyzją Sportowego Sądu Arbitrażowego z dnia 6 lutego 2011 roku Alberto Contador został pozbawiony wszystkich tytułów zdobytych od momentu stwierdzenia stosowania zabronionych środków[3]. Tym samym jego rezultaty podczas 98. edycji Tour de France zostały również anulowane. Ponadto została dokonana korekta miejsc w klasyfikacji generalnej, ale tylko do 20. pozycji. Reszta wyników nie uległa zmianie[4].
Na starcie wyścigu stanęły 22 drużyny. Wśród nich znalazło się wszystkie osiemnaście ekip UCI ProTour oraz cztery inne zaproszone przez organizatorów. Każda z drużyn wystawiła po 9 kolarzy, dzięki czemu w całym wyścigu bierze udział 198 zawodników.
Wyścig wygrał po raz pierwszy australijski kolarz grupy BMC Racing Team Cadel Evans, wyprzedzając braci Andy'ego Schlecka i Fränka Schlecka z Leopard Trek.
W wyścigu brało udział trzech polskich kolarzy: z nr startowym 92. Maciej Bodnar (143. w końcowej klasyfikacji generalnej), z 96. Maciej Paterski (69. miejsce) i z 98. numerem na starcie Sylwester Szmyd – 42. na mecie (wszyscy z włoskiej grupy Liquigas-Cannondale).
Lista drużyn uczestniczących w wyścigu:[5]
|
|
| Etap | Data | Trasa | Dystans | Typ | Zwycięzca | Lider | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 lipca |  Passage du Gois – Mont des Alouettes |
191,5 km |  |
płaski |  Philippe Gilbert |
Philippe Gilbert |
| 2 | 3 lipca | Les Essarts – Les Essarts |
23 km |  |
jazda drużynowa na czas |  Team Garmin-Cervélo |
 Thor Hushovd |
| 3 | 4 lipca | Olonne-sur-Mer – Redon |
198 km | |
płaski | Tyler Farrar |
Thor Hushovd |
| 4 | 5 lipca | Lorient – Mûr-de-Bretagne |
172,5 km | |
płaski | ||
