Trance

Trance – gatunek elektronicznej muzyki tanecznej^[7][8][9] (klubowej) rozwinięty w latach 90. XX wieku w Niemczech^[10]. Czasami bywa traktowany w całości jako podgatunek muzyki dance^[11].

Trance

Pochodzenie	house, acid house, techno, hardcore, pop, muzyka klasyczna, chill-out[1][2]
Czas i miejsce powstania	1992 – Niemcy[3]
Instrumenty	syntezatory, samplery, automaty perkusyjne
Największa popularność	od końca lat 90. XX wieku[4] do dziś
Gatunki pokrewne	techno, house, dance
Podgatunki
anthem, booty, break, commercial[5], dark, death, dream, deep, epic, euro, goa, hard, hard acid, hardstyle, ibiza, nu-NRG, neo, progressive, psychodelic, symphonic, vocal[6]
Podgatunki powstałe z połączenia z innym stylem muzycznym
acid trance, ambient trance, buttrock goa, futurepop, psytekk, tech trance, trancestep, tribal[6]
Style regionalne
german[6]

Zobacz multimedia związane z tematem: Trance

Definicja

Trance charakteryzuje tempo pomiędzy 120 a 150 BPM^[12], bazuje on na rozwiniętej melodii, czasem podniosłej, o charakterze hymnu, rytmicznej linii basowej zwykle wspieranej wyższą, rozwiniętą, dynamiczną linią pomocniczą. Większość utworów charakteryzuje także tzw. breakdown, czyli fragment bez beatów w środku utworu^[13][14].

Przykładowe arpeggio zagrane na Roland JP-8000.

Historia

Pierwsze utwory opisywane jako trance’owe wywodzą się z szeroko pojmowanego ruchu Acid oraz sceny techno i rave^[4], choć hipnotyczne brzmienia znane w muzyce trance były już obecne w utworach Giorgio Morodera i Jeana Michela Jarre’a w późnych latach 70. XX wieku^[4]. Duży wpływ na formę przyszłego stylu miał utwór The KLF – What Time Is Love, a także gatunki techno i house^[6][15] oraz muzyka pop, chill-out, hardcore^[1] i muzyka klasyczna^[2].

Jednymi z pierwszych uznanych przez większość społeczności za trance utworów były: Age of Love grupy Age of Love oraz We Came In Peace autorstwa Dance 2 Trance^[15]. O ile o Age of Love można powiedzieć, że podłożyło fundamenty pod styl i formę trance’u, to nazwa gatunku została najprawdopodobniej wzięta od nazwy Dance 2 Trance. Po owej erze narodzin gatunku, muzyka ta przechodziła gwałtowną ewolucję. Wczesny trance wywarł duży wpływ na ruch Acid z wiodącymi twórcami takimi jak Art of Trance, Emmanuel Top, Hardfloor czy Union Jack^[3].

Dźwięk współcześnie znanego trance’u został ukształtowany w dużej mierze niezależnie przez Paula van Dyka (For An Angel z debiutanckiego albumu 45 RPM) i Roberta Milesa (Children z debiutanckiego albumu Dreamland). Oba utwory są do dziś uznawane za jedne z najlepszych przedstawicieli gatunku, a Children trafił na szczyty wielu list przebojów i do dziś jest odtwarzany w radiach muzyki popularnej. Wiele późniejszych utworów starało się naśladować ów styl, przyczyniając się do ostatecznego jego ukształtowania^[3].

Muzyka trance weszła do głównego nurtu muzyki tanecznej pod koniec lat 90. XX wieku^[4].

Współcześnie trance jest jednym z popularnych stylów elektronicznej muzyki tanecznej obok house i techno Wywodzą się z niego progressive trance, goa trance i psychedelic trance^[6][16]. Od muzyki techno gatunek ten odróżnia większe wykorzystanie syntezatorów i większy nacisk na harmoniczny przebieg utworu^[12].