Tymon Chmielecki

Tymon Tytus Chmielecki (ur. 29 listopada 1965 w Toruniu) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany nauk humanistycznych, arcybiskup, nuncjusz apostolski.

Tymon Chmielecki

Arcybiskup tytularny Tres Tabernae
Ἔσχατος καὶ διάκονος Ostatni i sługa
Data i miejsce urodzenia	29 listopada 1965 Toruń
Nuncjusz apostolski w Gwinei
Okres sprawowania	2019–2022
Nuncjusz apostolski w Mali
Okres sprawowania	2019–2022
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	26 maja 1991
Nominacja biskupia	26 marca 2019
Sakra biskupia	13 maja 2019

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	13 maja 2019
Miejscowość	Watykan
Miejsce	bazylika św. Piotra
Konsekrator	Pietro Parolin
Współkonsekratorzy	Paul Gallagher Andrzej Suski

Życiorys

Urodził się 29 listopada 1965 w Toruniu. Święcenia kapłańskie przyjął 26 maja 1991 w Rzymie z rąk papieża Jana Pawła II. Inkardynowany został do diecezji chełmińskiej, a w 1992 – do diecezji toruńskiej. W 1992 na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie obronił pracę doktorską pt. Dwutomowy graduał cysterski ms. 118 119 z Biblioteki Seminarium Duchownego w Pelplinie w świetle europejskiej i polskiej tradycji liturgiczno-muzycznej. Studium źródłoznawcze. W 1999 uzyskał stopień doktora habilitowanego na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, na podstawie rozprawy Gruziński katolicyzm w XIX i na pocz. XX w. w świetle archiwów watykańskich.

W 1992 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej. W 1995 rozpoczął służbę w dyplomacji watykańskiej pracując kolejno jako sekretarz nuncjatur: w Gruzji (1995-1997), w Senegalu (1997-1999), w Austrii (1999-2000), na Ukrainie (2000-2003), w Kazachstanie (2003-2004), w Brazylii (2004-2005). Od 2005 do 2019 pracował w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej.

26 marca 2019 papież Franciszek mianował go nuncjuszem apostolskim w Gwinei i Mali oraz arcybiskupem tytularnym Tres Tabernae^[1]. Święcenia biskupie otrzymał 13 maja 2019 w bazylice św. Piotra na Watykanie. Udzielił mu ich kardynał Pietro Parolin, sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej^[2], któremu asystowali arcybiskup Paul Gallagher, sekretarz ds. relacji z państwami, i Andrzej Suski, emerytowany biskup diecezjalny toruński^[3]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Έσχατος και διάκονος” (Ostatni i sługa), pochodzące z Ewangelii według św. Marka^[4]. 2 lutego 2022 przestał pełnić funkcję nuncjusza apostolskiego w Mali^[5][6].

Publikacje

• Gruziński katolicyzm w XIX i na początku XX wieku w świetle archiwów watykańskich, Wydawnictwo UMK, ISBN 83-231-1029-8