Typ 97 Shinhoto Chi-Ha

Typ 97 Shinhoto Chi-Ha – japoński czołg średni z okresu II wojny światowej.

Typ 97 Shinhoto Chi-Ha

Dane podstawowe
Państwo	Japonia
Typ pojazdu	czołg średni
Trakcja	gąsienicowa
Załoga	4 osoby
Historia
Prototypy	1940
Egzemplarze	930 sztuk
Dane techniczne
Silnik	silnik wysokoprężny Mitsubishi o mocy 125,1 kW przy 2000 obr./min
Pancerz	8–25 mm
Długość	5500 mm
Szerokość	2338 mm
Wysokość	2380 mm
Prześwit	400 mm
Masa	bojowa: 15 800 kg
Osiągi
Prędkość	38 km/h
Zasięg pojazdu	210
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	bez przygotowania: 100 cm
Rowy (szer.)	250 cm
Ściany (wys.)	90 cm
Kąt podjazdu	75
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 × armata czołgowa Typ 1 kalibru 47 mm (120 nab.), 2 × czkm Typ 97 kalibru 7,7 mm (2745 nab.)
Użytkownicy
Japonia, Chiny

W 1937 do uzbrojenia armii japońskiej wprowadzono czołg średni Typ 97 Chi-Ha. W 1938 i 1939 jednostki uzbrojone w te czołgi wzięły udział w walkach nad jeziorem Chasan i rzeką Chałchin-Goł, ścierając się tam z radzieckimi czołgami T-26 i BT. Walki te wykazały, że używane przez Japończyków armaty czołgowe są już przestarzałe i nie są w stanie skutecznie zwalczać pojazdów opancerzonych. Problemem było także przegrzewanie się silników.

W 1940 powstał prototyp nowego czołgu – zmodernizowanej wersji czołgu Typ 97. Miał on nową, powiększoną wieżę z nowoczesną armatą czołgową Typ 1. Zmodyfikowano także i wydłużono tylną część kadłuba pancernego dzięki czemu polepszyło się chłodzenie silnika. Czołgi Shinhoto Chi-Ha zostały po raz pierwszy użyte podczas walk na półwyspie Bataan. Później walczyły w Birmie, Chinach i na Okinawie. Zdobyte na Japończykach czołgi Typ 97 Shinhoto Chi-Ha były używane przez oddziały chińskie, zarówno komunistyczne, jak i Kuomintangu.

Czołg Typ 97 Shinhoto Chi-Ha miał klasyczną konstrukcję. W tylnej części nitowanego kadłuba umieszczono sześciocylindrowy silnik wysokoprężny. Układ jezdny składał się z sześciu kół jezdnych, koła napędowego, napinającego i trzech rolek podtrzymujących gąsienicę. Cztery środkowe koła jezdne były zblokowane po dwa i amortyzowane poziomymi resorami śrubowymi. Koła skrajne były zawieszone niezależnie i amortyzowane ukośnymi resorami śrubowymi.

Czołg był początkowo uzbrojony w armatę czołgową kalibru 57 mm Typ 1 z elewacją od +11° do −9°^[1], ale w roku 1942 otrzymał nową wieżę z działem 47 mm Typ 97, które nadawało pociskom większą prędkość początkową, a tym samym poprawiało ich zdolności penetracyjne. Działa te używały tej samej amunicji co japońskie działa przeciwpancerne 47 mm^[2].

Uzbrojeniem dodatkowym były dwa czołgowe karabiny maszynowe Typ 97 z których jeden zamocowany był z tyłu wieży, a drugi obok kierowcy. Załoga składała się z kierowcy, strzelca kadłubowego karabinu maszynowego, celowniczego i dowódcy.