U-7 (1935)

U-7 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1935 roku. Wybrani dowódcy^[1]: Oblt. Siegfried Koitschka.

Ten artykuł dotyczy okrętu podwodnego U-7 z 1935 roku. Zobacz też: inne okręty o tej samej lub podobnej nazwie.

U-7

Historia
Stocznia	Germania, Kilonia
Położenie stępki	11 marca 1935
Wodowanie	29 czerwca 1935
Kriegsmarine
Wejście do służby	18 lipca 1935
Los okrętu	zatonięcie 18 lutego 1944
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	na powierzchni 279 t w zanurzeniu 328 t całkowita 414 t
Długość	42,7 m
Szerokość	4 m
Napęd
na powierzchni, dwa silniki wysokoprężne w zanurzeniu, dwa silniki elektryczne
Prędkość	na powierzchni 13 w. w zanurzeniu 7 w.
Uzbrojenie
3 wyrzutnie torped, 1 działko 20 mm
Załoga	25

Historia

Wykorzystywany głównie jako okręt szkolny w U-Bootschulflottille (flotylli szkolnej), odbył jednak 6 patroli bojowych; podczas drugiego we wrześniu 1939 roku zatopił dwa frachtowce: brytyjski „Akenside” i norweski „Takstaas” (łącznie 4524 BRT). 1 lipca 1940 roku wcielony został do 21. Flotylli – również jako jednostka szkolna.

U-7 zatonął 18 lutego 1944 roku na zachód od Piławy, najprawdopodobniej przy zanurzaniu; nikt z załogi nie przeżył katastrofy.