U-954

U-954 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1942 roku.

U-954

Historia
Stocznia	Blohm und Voss
Położenie stępki	10 lutego 1942
Wodowanie	28 października 1942
Kriegsmarine
Wejście do służby	23 grudnia 1942
Zatopiony	19 maja 1943
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	na powierzchni 769 t w zanurzeniu 871 t
Długość	67,1 m
Szerokość	6,2 m
Zanurzenie	4,74 m
Napęd
na powierzchni 2800 KM w zanurzeniu 750 KM
Prędkość	na powierzchni 17,7 w. w zanurzeniu 7,6 w.
Zasięg	na powierzchni 8550 Mm (10 w.) w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)
Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14) lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm
Załoga	47

Historia

Podczas II wojny światowej okręt odbył jeden, 42-dniowy patrol bojowy, nie odnosząc sukcesów.

U-954 został zatopiony 19 maja 1943 roku na południowy wschód od przylądka Farvel (Grenlandia) przez brytyjską fregatę HMS „Jed” i slup HMS „Sennen”^[1]. Zginęła cała załoga – 47 oficerów i marynarzy, w tym Peter Dönitz, młodszy syn admirała Karla Dönitza, pełniący funkcję oficera wachtowego. Okrętem podczas bitwy o konwój SC 130 dowodził Odon Loewe^[2].