USS Snook (SS-279)

USS Snook (SS-279) – amerykański okręt podwodny typu Gato, pierwszego masowo produkowanego wojennego typu amerykańskich okrętów podwodnych. Zaprojektowany w konstrukcji częściowo dwukadłubowej, uzbrojony był w 24 torpedy Mark XIV i Mark 18 wystrzeliwane z sześciu wyrzutni torpedowych na dziobie oraz czterech wyrzutni rufowych. Układ napędowy tych okrętów stanowiły cztery generatory elektryczne napędzane przez silniki Diesla o mocy 5400 shp oraz cztery silniki elektryczne o mocy 2700 shp, napędzające dwa wały napędowe ze śrubami. Maszynownia okrętu podzielona była za pomocą wodoszczelnej grodzi, zaś kadłub został wzmocniony w celu zwiększenia testowej (konstrukcyjnej) głębokości zanurzenia okrętu do 300 stóp (91 metrów) względem przedwojennego standardu wynoszącego 250 stóp.

Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.

USS Snook (SS-279)

Klasa	okręt podwodny
Typ	Gato
Historia
Stocznia	Portsmouth Naval Shipyard
Wodowanie	15 sierpnia 1942
US Navy
Wejście do służby	24 października 1942
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	1526 ton standardowych 2424 ton standardowych
Długość	95,02 metra
Szerokość	8,31 metra
Zanurzenie testowe	91 metrów (300 stóp)
Rodzaj kadłuba	dwukadłubowy
Napęd
4 generatory napędzane silnikami Diesla 5400 shp, 4 silniki elektryczne 2700 shp, 2 śruby
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	20,25 węzła 8,75 węzła
Zasięg	11.000 Mm @ 10 węzłów (pow.) 96 Mm @ 2 węzły (zan.)
Uzbrojenie
24 torpedy Mk. XIV i Mk. 18, 1 działo 127 mm 1 x plot. 40 mm, 2 x plot. 20 mm
Wyrzutnie torpedowe	10 x 533 mm (6 dziób, 4 rufowa)
Załoga	6 oficerów 54 podoficerów i marynarzy

W trakcie drugiej wojny światowej, wziął udział w działaniach podwodnych na Pacyfiku przeprowadzając 9 patroli operacyjnych, podczas których zatopił 17 jednostek przeciwnika, zatopił japońskie jednostki o łącznej pojemności 75 500 ton^[1].