USS Zumwalt (DDG-1000)

USS Zumwalt (DDG-1000) – okręt prototypowy niszczycieli typu DDG-1000, zbudowany w stoczni Bath Iron Works przez Stany Zjednoczone dla amerykańskiej marynarki wojennej. Największy w historii okręt tej klasy budowany dla US Navy, nazwany na cześć admirała Elma Zumwalta. Stępkę pod jednostkę położono 17 listopada 2011 roku^[1], wodowanie odbyło się 28 października 2013 roku^[2], 12 kwietnia 2014 roku niszczyciel ochrzczono^[3], a 15 października 2016 roku – przyjęto do służby^[4].

Ten artykuł dotyczy okrętu US Navy. Zobacz też: inne znaczenia nazwy Zumwalt.

USS Zumwalt (DDG-1000)

Klasa	niszczyciel
Typ	Zumwalt
Historia
Stocznia	Bath Iron Works
Położenie stępki	17 listopada 2011
Wodowanie	28 października 2013
US Navy
Wejście do służby	15 października 2016
Los okrętu	w służbie
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	14 000 ton
Długość	183 metry
Szerokość	24,1 m
Zanurzenie	8,4 m
Napęd
2 turbiny gazowe Rolls-Royce MT-30 pomocnicze silniki Diesla
Prędkość	30,3 węzły (56 km/h)
Sensory
• Radar dozoru przestrzeni nawodnej i powietrznej AN/SPY-3 • Radar kierowania ogniem i walki elektronicznej AN/SPY-4
Uzbrojenie
• 2 armaty 155 mm Advanced Gun System • 20 wyrzutni pocisków rakietowych MK 57 systemu VLS (80 pocisków BGM-109) • Wyrzutnie pocisków rakietowych RIM-162 Evolved Sea Sparrow (ESSM) • Pociski BGM-109 Tomahawk • Przeciwokrętowe rakietotorpedy (VL-ASROC) • 2 działka 30 mm Mk 46 Mod 2
Wyposażenie
• Wyrzutnie celów pozornych SRBOC • Wyrzutnie pułapek MK-53 Decoy Launching System
Wyposażenie lotnicze
2 × SH-60 LAMBS
Załoga	142 osoby

Obecnie okręt ten stacjonuje w bazie w Yokosuka w okolicach Tokio i został przydzielony do 15. szwadronu niszczycieli. Ma stacjonować w tym miejscu już na stałe.^[5]

Opis

Podstawowymi założeniami nowego typu okrętu są^[6]:

• zintegrowany system zasilania (Integrated Power System – IPS), zapewniający 78 megawatów mocy i pokrywający całe zapotrzebowanie okrętu na energię z zapasem na przyszłe modernizacje^[7];
• radar dwupasmowy (Dual Band Radar – DBR);
• zintegrowany system broni podwodnej (Integrated Undersea Warfare System – IUSW);
• budowa kompozytowa;
• zewnętrzne pionowe wyrzutnie pocisków (Peripheral Vertical Launching System – PVLS);
• zaawansowane działo (Advanced Gun System – AGS);
• przeszywający, odwrócony dziób kadłuba;
• system atrap obronnych przeciwko pociskom naprowadzanym na podczerwień;
• autonomiczny system przeciwpożarowy (Autonomic Fire Suppression System – AFSS).

Nowe stanowisko US Navy wobec programu

31 lipca 2008 US Navy zaproponowała Kongresowi zatrzymanie programu niszczycieli typu DDG-1000 i wznowienie w zamian programu niszczycieli typu DDG-51^[8]. Nowe stanowisko marynarki obejmuje także przeznaczenie środków finansowych na nowe okręty typu Arleigh Burke. US Navy wnosiła o ich zabezpieczenie w planie budżetowym na rok 2008/2009 na rzecz 3 okrętów typu DDG-1000. Kongres nie wyraził jednak zgody na rezygnację z budowy okrętów typu Zumwalt, przeznaczając pieniądze na budowę trzech pierwszych okrętów.

Według stanu na listopad 2011 roku stopień zaawansowania budowy wynosił 60%.