Urban Jawień

Urban Jawień (ur. 12 lutego 1931 w Stryju, zm. 17 stycznia 2005 w Sanoku) – polski lekarz.

Urban Jawień

Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1931 Stryj
Data i miejsce śmierci	17 stycznia 2005 Sanok
Odznaczenia

Życiorys

Nagrobek Kędzierskich i Urbana Jawienia

Urodził się 12 lutego 1931 w Stryju^[1][2]. Był synem Zygfrydy i Feliksa^[1][2] (ojciec był urzędnikiem samorządowym II Rzeczypospolitej^[2] w charakterze wicestarosty^[3]). Miał brata (w 1939 służył w wojsku)^[3].

Po wybuchu II wojny światowej (stracił w tym czasie oboje rodziców) pod koniec 1939 przybył ze Stryja (wówczas pod okupacją sowiecką) do Sanoka (będącego pod okupacją niemiecką)^[2][3]. Został tam przeprowadzony za sprawą zorganizowanego pomocy ze strony swojej ciotki, pochodzącej z Hłomczy Joanny (siostra ks. Franciszka Ksawerego Kurkowskiego)^[2][3]. Od tego czasu zamieszkiwał wraz z nią i jej mężem Józefem Kędzierskim) w domu przy ulicy Juliusza Słowackiego 45, potem pod adresem ulicy Jasnej 21^[4][5][2][3].

W 1947 ukończył naukę w Gimnazjum w Sanoku^[6]. Na początku lat 50. studiował medycynę na akademii medycznej^[1] w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego^[2][3]. W 1952 został uznany przynależnym do gminy Sanok^[1]. Jako lekarz przez ponad 30 lat był zatrudniony w Szpitalu w Krośnie, a także sprawował stanowisko kierownika największej przychodni w tym mieście^[2][3].

W 1986 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[7].

Latem 1988 był autorem szeregu pomysłów na upiększenie i odnowę Sanoka^[8]. Zainicjował wtedy m.in. powstanie sanockiej „Księgi Guinnessa” (określanej też mianem „Księgi Jawienia”)^[9][10][11].

Był żonaty z Heleną z domu Zembroń^[12]. Zmarł 17 stycznia 2005^[13][3]. Został pochowany w grobowcu Joanny i Józefa Kędzierskich na Cmentarzu Centralnym w Sanoku 20 stycznia 2005^[2].

Pod koniec życia Urban Jawień sam o sobie mawiał „stary doktor przedmieszczański”^[2]. Poeta Janusz Szuber napisał wiersz pt. Elegia. Pamięci Urbana Jawienia (1931-2005), wydany w publikacji pt. Mojość z 2005^[14] oraz w tomiku poezji pt. Czerteż^[15]. Według tego poety Urban Jawień był esencją Przedmieścia w Sanoku^[3].