Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Virginia Wade
tenisistka brytyjska Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Virginia Sarah Wade (ur. 10 lipca 1945 w Bournemouth) – brytyjska tenisistka, trzykrotna zwyciężczyni turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej i czterokrotna w deblu.
Remove ads
Kariera tenisowa
Podsumowanie
Perspektywa
Wade nauczyła się grać w tenisa w Afryce Południowej, gdzie przeprowadzili się jej rodzice, gdy miała zaledwie roczek. Jej ojciec objął stanowisko archidiakona Durbanu. Gdy Virginia miała 15 lat, jej rodzina ponownie sprowadziła się do Anglii, a młoda Wade rozpoczęła naukę w szkole dla dziewcząt Tunbridge Wells w Kent. Po ukończeniu szkoły, Virginia udała się na studia matematyczne i fizyczne na uniwersytecie Sussex, kończąc je w roku 1966.
Operując slajsowanym, jednoręcznym backhandem i dobrą grą wolejową, odnosiła wiele sukcesów na nawierzchni trawiastej. Jej kariera trwała kilkadziesiąt lat, występowała na Wimbledonie jeszcze w 1987. W latach 1967–1979 figurowała w czołowej dziesiątce rankingu światowego, w tym jako nr 2 w 1968 i 1975 roku.
Najbardziej zapamiętane zostało jej zwycięstwo w grze pojedynczej na Wimbledonie w 1977; w stulecie turnieju pokonała w półfinale słynną Amerykankę Chris Evert, a w finale Betty Stöve. Miała wówczas już 32 lata i był to jej 17. Wimbledon; nagrodę wręczała wyjątkowo królowa Elżbieta II, która obchodziła w tym czasie srebrny jubileusz wstąpienia na tron brytyjski.
Odnosiła sukcesy także na innych imprezach wielkoszlemowych. Wygrywała Australian Open w singlu (1972) i deblu (1973); French Open w deblu (1973); US Open w singlu (1968 w kategorii „open”) i deblu (1969, 1973, 1975). Kilkakrotnie przegrywała także finały tych turniejów – 1970 finał debla na Wimbledonie, 1969 finał singla amatorek na US Open, 1979 finał debla na French Open; pięciokrotna finalistka debla na US Open (1968 w amatorkach, 1969 w „open”, 1970, 1972 i 1976).
Łącznie wygrała 55 turniejów zawodowych; wygrywała m.in. prestiżowe Italian Open na Foro Italico w Rzymie (1971 w grze pojedynczej, 1968, 1971, 1973, 1983 w grze podwójnej; 1970 finalistka debla, 1968 finalistka miksta). W latach 1967–1983 reprezentowała Wielką Brytanię w Pucharze Federacji (zajmuje czołowe miejsca w historii Pucharu pod względem ilości rozegranych pojedynków oraz meczów międzypaństwowych, w których brała udział); 1965-1985 występowała także w Pucharze Wightmana.
Trenerem Wade przez większość kariery był Jerry Teeguarden, ojciec amerykańskiej tenisistki Pam Teeguarden, zwyciężczyni dwóch turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, w latach 1974 i 1977.
W roku 1982 została pierwszą kobietą wybraną do Wimbledon Commitette.
Wade aż dwudziestoczterokrotnie występowała w grze pojedynczej na kortach Wimbledonu, co do dzisiaj zostało nie pobitym rekordem.
W 1989 jej nazwisko wpisano do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.
Odkąd zakończyła zawodową karierę tenisową Virginia Wade zajmuje się komentowaniem turniejów tenisowych dla stacji BBC.
Remove ads
Finały turniejów wielkoszlemowych (3)
Wygrane (3)
Rok | Turniej | Przeciwniczka w finale | Wynik finału |
1968 | US Open | ![]() | 6-4, 6-2 |
1972 | Australian Open | ![]() | 6-4, 6-4 |
1977 | Wimbledon | ![]() | 4-6, 6-3, 6-1 |
Finały turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej (10)
Wygrane (4)
Rok | Turniej | Partnerka | Przeciwniczki w finale | Wynik finału |
1973 | Australian Open | ![]() | ![]() ![]() | 6-4, 6-4 |
1973 | French Open | ![]() | ![]() ![]() | 6-2, 6-3 |
1973 | US Open | ![]() | ![]() ![]() | 3-6, 6-3, 7-5 |
1975 | US Open (2) | ![]() | ![]() ![]() | 7-5, 2-6, 7-6 |
Przegrane finały (6)
Rok | Turniej | Partnerka | Przeciwniczki w finale | Wynik finału |
1969 | US Open | ![]() | ![]() ![]() | 0-6, 6-3, 6-4 |
1970 | Wimbledon | ![]() | ![]() ![]() | 6-2, 6-3 |
1970 | US Open (2) | ![]() | ![]() ![]() | 6-3, 6-4 |
1972 | US Open (3) | ![]() | ![]() ![]() | 6-3, 1-6, 6-3 |
1976 | US Open (4) | ![]() | ![]() ![]() | 6-1, 6-4 |
1979 | French Open | ![]() | ![]() ![]() | 3-6, 7-5, 6-4 |
Historia występów wielkoszlemowych
Podsumowanie
Perspektywa
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
NH, turniej się nie odbył
Turniej Australian Open odbył się dwukrotnie w 1977 roku (styczeń i grudzień), za to nie został rozegrany w 1986.
Początek Ery Open
Występy w grze pojedynczej
Występy w grze podwójnej
Występy w grze mieszanej
Remove ads
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 108 (57–51)
Przed Erą Open 5 (2–3)
W Erze Open 103 (55–48)
Gra podwójna 109 (59–50)
Przed Erą Open 6 (1–5)
W Erze Open 104 (59–45)
Gra mieszana 6 (4–2)
Przed Erą Open 1 (0–1)
W Erze Open 5 (4–1)
Remove ads
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze pojedynczej
Rok | Rezultat | Rywalka | Wynik |
1973 | Ćwierćfinał | ![]() | 3:6, 5:7 |
1974 | Półfinał | ![]() | 4:6, 2:6 |
1975 | 3. miejsce | ![]() | 8:5 |
1976 | Faza grupowa | ![]() ![]() ![]() | 3:6, 6:3, 1:6 1:6, 5:7 5:7, 6:7 |
1977 | Faza grupowa | ![]() ![]() ![]() | 6:4, 4:6, 4:6 6:7, 6:3, 6:4 2:6, 5:7 |
1977 Toyota | Faza grupowa[b] | ![]() ![]() ![]() | 7:6, 7:5 6:1, 4:6, 4:6 7:5, 6:4 |
1978 | Faza grupowa | ![]() ![]() ![]() | 1:6, 6:2, 6:4 5:7, 6:3, 0:6 0:6, 6:7 |
1978 Toyota | Półfinał | ![]() | 2:6, 2:6 |
1979 | Ćwierćfinał | ![]() | 7:5, 5:7, 2:6 |
1980 | Faza grupowa | ![]() ![]() | 1:6, 3:6 6:1, 3:6, 0:6 |
W grze podwójnej
Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
1973 | Półfinał | ![]() | ![]() ![]() | 1:6, 2:6 |
1977 Toyota | Zwycięstwo | ![]() | ![]() ![]() | 6:1, 4:6, 6:4 |
1978 Toyota | Półfinał | ![]() | ![]() ![]() | 6:7, 5:7 |
Remove ads
Występy w turnieju WTA Doubles Championships
Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
1975 | Zwycięstwo | ![]() | ![]() ![]() | 6:7(2), 7:6(2), 6:2 |
1976 | Półfinał | ![]() | ![]() ![]() | 3:6, 1:6 |
1977 | Finał | ![]() | ![]() ![]() | 5:7, 3:6 |
1978 | Finał | ![]() | ![]() ![]() | 4:6, 4:6 |
Uwagi
- Brak danych o turnieju i wyniku w oficjalnych komunikatach WTA, ale w profilu tenisistki na stronie WTA widnieje, jako zwycięstwo turniejowe.
- Virginia Wade miała w grupie taki sam bilans zwycięstw, jak Chris Evert, lecz mimo korzystniejszego bilansu setów do finału awansowała Amerykanka, gdyż była lepsza w bezpośrednim spotkaniu.
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads