Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Władysław Narkiewicz

polski matematyk Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Władysław Narkiewicz
Remove ads

Władysław Narkiewicz (ur. 19 lutego 1936) – polski matematyk, znany z prac z algebraicznej teorii liczb, algebry i historii matematyki. Profesor zwyczajny od 1974 roku.

Szybkie fakty Państwo działania, Data urodzenia ...
Remove ads

Życiorys

Obronił doktorat w roku 1961[2] i habilitował się w 1967 na Uniwersytecie Wrocławskim[3], gdzie wykładał od 1974 do 2006. Pełnił w swoim życiu wiele różnych funkcji na Uniwersytecie, był m.in. kierownikiem Instytutu Matematycznego, dziekanem Wydziału Matematyki i Fizyki oraz prorektorem do spraw naukowych[4].

W 1968 otrzymał Nagrodę im. Stefana Banacha[5]

Niektóre prace

  • The Development of prime number theory. Springer, 2002.
  • Elementary and Analytic Theory of Algebraic Numbers. Wyd. 3. Springer, 2004. ISBN 83-01-13604-9.
  • Teoria Liczb. Wyd. 3. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003.
  • Uniform distribution of sequences of integers in residue classes. Springer, 1984. ISBN 3-540-13872-2.
  • Polynomial mappings. Springer, 1995. ISBN 3-540-59435-3.
  • Teoria Galois dla nauczycieli. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego 1994.
  • Rational Number Theory in 20th Century, Springer, London, 2012. ISBN 978-0-85729-531-6

Narkiewicz był promotorem 6 rozpraw doktorskich[6], w tym prac W. Więsława(1971), J.Śliwy(1975), E.Dobrowolskiego(1979), A.Mądreckiego(1986), T.Webera(1989), R.Marszałak(1990) i T.Pezdy(1994).

Remove ads

Przypisy

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads