Włośnianka bagienna

Włośnianka bagienna (Hebeloma helodes J. Favre) – gatunek grzybów należący do rodziny pierścieniakowatych (Strophariaceae)^[1].

Włośnianka bagienna

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	pierścieniakowate
Rodzaj	włośnianka
Gatunek	włośnianka bagienna
Nazwa systematyczna
Hebeloma helodes J. Favre Beitr. Kryptfl. Schweiz 10(no. 3): 214 (1948)

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Hebeloma, Strophariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy opisał go Jules Favre w 1948 r.^[1] Synonim: Hebeloma helodes var. capitatum Lacercat-Didier, Berthelot, Foulon, Errard, Martino, Chalot & Blaudez 2016^[2].

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.^[3]

Morfologia

Kapelusz

Średnica 2–9 cm. Młode owocniki są łukowate, starsze płaskie z płytkim garbem, czasami nieco wklęsłe z podwiniętym brzegiem. Powierzchnia ma barwę od jasnocielistobrązowej do żółtobrązowej z ciemniejszym środkiem. Brzeg ma kolor od białawego do brązowego, charakterystyczną cechą jest występowanie wyraźnej dwukolorowości w ubarwieniu kapelusza. Podczas wilgotnej pogody kapelusz jest wodnistoszarobrązowy^[4].

Blaszki

Szerokie, gęste, przy trzonie wykrojone. U młodych okazów są białawe, u starszych brązowe. Podczas wilgotnej pogody wydzielają krople cieczy^[4].

Trzon

Wysokość 3–9 cm, grubość 0,4–0,7 cm, czasami z podstawą zgrubiałą do ok. 1 cm. Jest walcowaty, pełny, czasami pusty w środku. Powierzchnia w górnej części płatkowata, kolor początkowo białawy, później staje się (poczynając od dołu) żółtobrązowy^[4].

Miąższ

Zapach nieco rzodkiewkowaty, smak gorzkawy^[4].

Gatunki podobne

Włośnianki są trudne do oznaczania ze względu na bardzo podobne, cielistobeżowoochrowe ubarwienie kapeluszy^[5]. Dla włośnianki bagiennej charakterystyczny jest dwukolorowy kapelusz (brzegi znacznie jaśniejsze od centrum) oraz siedlisko – mokradła^[4].

Występowanie i siedlisko

Opisano występowanie tego gatunku głównie w Europie, występuje tutaj w wielu krajach. Poza Europą znany jest tylko w prowincji Quebec w Kanadzie^[6]. W Polsce jego rozprzestrzenienie i częstość występowania nie są znane. W publikacjach naukowych do 2003 r. podano 3 stanowiska^[3], w późniejszych latach podano wiele następnych^[7].

Naziemny grzyb mykoryzowy^[3]. Owocniki wyrastają na ziemi, na torfowiskach i moczarach, pod wierzbami wśród mchów, także w lasach dębowych i bukowych na jałowej i piaszczystej glebie^[4].

Znaczenie

Grzyb niejadalny^[4].