Włodzimierz Nieżywiński

Włodzimierz Nieżywiński (ur. 18 czerwca 1923 w Szereszowie, zm. 13 marca 1983 w Sopocie) – polski fotograf, fotoreporter^[1]. Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich^[2].

Włodzimierz Nieżywiński

Data i miejsce urodzenia	18 czerwca 1923 Szereszów
Data i miejsce śmierci	13 marca 1983 Sopot
Zawód, zajęcie	fotograf, fotoreporter
Narodowość	polska
Odznaczenia

Życiorys

Włodzimierz Nieżywiński w 1950 roku ukończył Wyższą Szkołę Handlu Morskiego w Sopocie^[3][4] (obecnie Uniwersytet Gdański). Związany z pomorskim środowiskiem dziennikarskim oraz fotograficznym – po zakończeniu II wojny światowej mieszkał i pracował w Sopocie^[2][3]. W 1944 roku został uwolniony z obozu koncentracyjnego, znajdującego się na Litwie, po czym jako żołnierz Armii Czerwonej uczestniczył w walkach o Berlin^[1][2][3].

Włodzimierz Nieżywiński od 1955 do 1957 roku pracował jako fotoreporter w Głosie Wybrzeża, w latach 1957–1981 (do emerytury) był fotoreporterem Dziennika Bałtyckiego^[1][2][3]. Miejsce szczególne w jego twórczości zajmowała fotografia reportażowa (wydarzenia związane z gdańskim Wybrzeżem) oraz fotografia portretowa (portrety znanych postaci – m.in. aktorzy, naukowcy oraz portrety zwykłych ludzi – m.in. rybaków, stoczniowców)^[1][3]. Fotografie Włodzimierza Nieżywińskiego były wielokrotnie prezentowane na wystawach pokonkursowych, głównie w konkursach fotografii prasowej – gdzie otrzymywały wiele nagród, wyróżnień (m.in. główna nagroda na II Ogólnopolskim Konkursie Fotografii Prasowej, w 1972 roku)^[1][2][3][4]. Były wielokrotnie publikowane w innych czasopismach, wydawnictwach albumowych, książkowych oraz pocztówkowych^[1][4].

W 1964 roku został przyjęty w poczet członków Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich^[2]. Za wieloletnią działalność na niwie dziennikarstwa i fotografii w 1966 roku został uhonorowany Odznaką Honorową „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” oraz w 1977 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[1][3].

Odznaczenia

• Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal „Za zdobycie Berlina”
• Odznaka „Za Zasługi dla Gdańska” (1960)
• Odznaka honorowa „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1966)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1977)

Źródło^[1][2][3].