Włodzimierz Sznarbachowski

Włodzimierz Sznarbachowski (ur. 2 grudnia 1913 w Sankt Petersburgu, zm. 24 stycznia 2003 w Locarno^[1]) – polski poeta, prozaik, publicysta. Przed wojną związany z nacjonalistycznym ruchem ONR-Falanga.

Po wybuchu II wojny światowej przy pomocy Luciany Frassati-Gawrońskiej przedostał się do Włoch. Studiował na Uniwersytecie Rzymskim (m.in. literaturę i historię) oraz na Papieskim Uniwersytecie Świętego Tomasza z Akwinu „Angelicum” (filozofię). Działał w Rzymie w podziemnej Delegaturze Rządu RP na Uchodźstwie, jako szyfrant depesz.

Po wojnie współpracował m.in. z Gustawem Herlingiem-Grudzińskim. Obaj przetłumaczyli dla paryskiej „Kultury” pracę Benedetta Crocego Zmierzch cywilizacji (nr 1, 1947). Planowali opublikować Wybór pism Stanisława Brzozowskiego, ale książka się nie ukazała^[2]. Był redaktorem kwartalnika „Iridion”. Od 1946 był członkiem emigracyjnej PPS. W latach 1952–1989 pracował w Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Monachium, gdzie używał pseudonimu „Jan Romanowski”. Prowadził audycję „List do komunisty”, współuczestniczył w programach: „Reflektorem po Kraju” i „Z polskiego punktu widzenia”; przygotowywał też „Przegląd prasy zachodniej”. Współpracował przy audycjach religijnych na falach RP RWE z ks. Tadeuszem Kirschke. Wniósł istotny merytoryczny wkład do audycji RWE obnażających działalność środowiska PAX Bolesława Piaseckiego w powojennej Polsce. Od 1961 r. pozostawał w RWE jako „wolny strzelec”. Specjalizował się szczególnie w zagadnieniach polityki europejskiej (popularyzując m.in. pojęcie „eurokomunizmu”), życia Kościoła katolickiego oraz historii i życia codziennego Włoch. Przeprowadził m.in. rozmowę z Ignazio Silone o włoskich komunistach i demokracjach ludowych, publikowaną w piśmie RWE „Na Antenie” (1964)^[3].

Ogłaszał poezję i prozę w czasopismach emigracyjnych: „Oficyna Poetów”, „Wiadomości”, „Tydzień Polski” (Londyn), „Archipelag” (Berlin), a w drugiej połowie lat 80. nawiązał kontakt z krakowskim „Tygodnikiem Powszechnym”.

Członek Stowarzyszenia Pracowników Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa.

W 2000 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[1].

Pochowany w Pollone, we Włoszech.

Książki

• 1984: Wieczorna Wenus – poezje (Polska Fundacja Kulturalna)
• 1986: Eurydyki – poezje (Archipelag)
• 1989: Charonowe sanie – poezje i mini-dramaty (Polska Fundacja Kulturalna)
• 1997: 300 lat wspomnień – wspomnienia (Aneks)