Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
WISE 1049-5319
podwójny brązowy karzeł Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
WISE 1049-5319 (Luhman 16) – układ podwójny złożony z dwóch brązowych karłów położony w gwiazdozbiorze Żagla i oddalony o około 6,5 lat świetlnych od Ziemi. Jest to po alfa Centauri i Gwieździe Barnarda, trzeci pod względem odległości od Układu Słonecznego i najbliższy układ gwiezdny odkryty od 1916, kiedy została odkryta Gwiazda Barnarda[4][5].
Remove ads
Nazwa

Akronim „WISE” pochodzi od nazwy programu Wide-field Infrared Survey Explorer, w ramach którego układ został odkryty. Liczby po akronimie oznaczają współrzędne astronomiczne określające, gdzie znajdują się te ciała niebieskie[5]. Układ określany jest nieformalnie jako Luhman 16[6] lub Luhman 16AB, co podkreśla, że jest to układ podwójny[7].
Remove ads
Odkrycie
Odkrywcą układu jest Kevin Luhman z Pennsylvania State University[8]. Luhman zwrócił uwagę na duży ruch własny obiektu, co zasugerowało, że znajduje się blisko Układu Słonecznego, co z kolei potwierdził pomiar paralaksy. Dodatkowe obserwacje wykonane z Obserwatorium Gemini pozwoliły rozpoznać, że WISE 1049-5319 jest obiektem podwójnym[4][8]. Luhman odkrył także, że obiekt był już sfotografowany wcześniej przez inne teleskopy. Najwcześniejsze znane zdjęcia układu pochodzą z 1978[8].
Remove ads
Charakterystyka systemu

Na system składają się dwa brązowe karły oddalone od siebie o około trzy jednostki astronomiczne. Większy z karłów, składnik A, należy do typu widmowego L, a mniejszy, składnik B, należy do typu T. Okres orbitalny karłów wynosi około 25 lat, dzieli je 3,12 ± 0,25 au[3]. Układ ma paralaksę 0,495″ ± 0,005″, co odpowiada odległości (2,020 ± 0,019) parseka[8][1].
Wstępne obserwacje systemu wskazywały na występowanie małych zaburzeń ruchu brązowych karłów, które sugerowały obecność trzeciego ciała w układzie – przypuszczalnie planety[1]. Jednak późniejsze, bardziej precyzyjne obserwacje w dłuższym okresie wykluczyły jego obecność[9].
Atmosfera

Układ był obserwowany za pomocą Very Large Telescope należącego do ESO. Pozwoliło to powiązać zauważone uprzednio zmiany jasności składnika B z rozkładem jaśniejszych i ciemniejszych miejsc na jego obserwowanej powierzchni, ukazywanych w miarę obrotu karła wokół własnej osi. W efekcie uzyskana została pierwsza „mapa pogody” dla brązowego karła[7].
Remove ads
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads