WIT-1

WIT-1 (воздушный истребитель танков – dosł. latający niszczyciel czołgów) – radziecki samolot szturmowy zaprojektowany w Biurze Projektowym Polikarpowa. Dwusilnikowy WIT-1 został zaprojektowany jako jeden z licznych wielozadaniowych samolotów powstałych z Związku Radzieckim przed II wojną światową. W 1937 roku zbudowano prototyp maszyny, który został oceniony jako obiecujący i na jego podstawie zaprojektowano i zbudowano jego wersję rozwojową WIT-2.

Polikarpow WIT-1

Dane podstawowe
Państwo	ZSRR
Producent	Polikarpow
Typ	samolot szturmowy
Konstrukcja	mieszana
Załoga	3
Historia
Data oblotu	1937
Lata produkcji	1937
Wycofanie ze służby	?
Liczba egz.	1
Dane techniczne
Napęd	2 x Klimow M-103
Moc	2 x 716 kW (960 KM)
Wymiary
Rozpiętość	16,5 m
Długość	12,7 m
Powierzchnia nośna	40,4 m²
Profil skrzydła	Clark YH
Masa
Własna	4013 kg
Startowa	6453 kg
Osiągi
Prędkość maks.	530 km/h na 3000 m
Pułap	8000 m
Zasięg	1000 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 działka 37 mm 1 działko 20 mm 1 km 7,62 mm, do 1000 kg bomb

Historia

W 1936 roku Biuro Projektowe prowadzone przez Nikołaja Polikarpowa otrzymało rozkaz rozpoczęcia prac nad nową generacją szybkich, dwusilnikowych maszyn mogących służyć jako samoloty szturmowe i ciężkie myśliwce^[1]. Pierwsza konstrukcja, WIT-1, została ukończona rok później i w oryginalnej konfiguracji miała służyć przede wszystkim jako samolot szturmowy („niszczyciel czołgów”), ale mogła też być przystosowana do innych zadań^[1] – w zależności od uzbrojenia (siedem możliwych konfiguracji), maszyna mogła służyć jako niszczyciel czołgów, bombowiec nurkujący, samolot rozpoznawczy, bombowiec taktyczny i ciężki myśliwiec^[2].

Samolot został oceniony jako obiecujący, ale w czasie testowania odkryto szereg problemów ze stabilnością^[3] i na jego podstawie postanowiono zaprojektować jego następcę WIT-2 z nieco zmienioną konstrukcją i silnikami o większej mocy^[1].

Opis konstrukcji

WIT-1 był dwusilnikowym dolnopłatem o konstrukcji mieszanej^[4]. Kadłub samolotu miał konstrukcję skorupową z zewnętrzną powłoką zbudowaną z brzozowej sklejki^[4]. Skrzydła i powierzchnie sterowe miały mieszaną stalowo-duraluminiową konstrukcję kratownicową krytą powłoką duraluminiową^[4]. WIT-1 był pierwszym radzieckim samolotem, w którym całe powierzchnie sterowe były wykonane z metalu^[4].

Samolot miał podwozie konwencjonalne, trójkołowe – podwozie główne było chowane w locie do gondoli silnikowych, kółko ogonowe było stałe^[1]. Dziób samolotu był bardzo przeszklony, co dawało bombardierowi/obserwatorowi/nawigatorowi znakomitą widoczność^[1]. W dziobie znajdowało się skierowane do przodu 20-milimetrowe działko SzWAK, które mogło poruszać się w płaszczyźnie pionowej o 10°^[1]. Bezpośrednio za kabiną pilota umieszczono kabinę radiotelegrafisty/tylnego strzelca, który obsługiwał pojedynczy karabin maszynowy SzKAS kalibru 7,62 mm^[1]. W skrzydłach w pobliżu kadłuba umieszczono dwa działka Sz-37 kalibru 37 mm z długimi lufami wystającymi przed dziób samolotu^[1].

Samolot mógł przenosić do 600 kilogramów bomb w wewnętrznej komorze bombowej lub dwie 500-kilogramowe bomby FAB-500, po jednej pod każdym skrzydłem^[1].

Napęd stanowiły dwa silniki rzędowe typu Klimow M-103 o mocy 716 kW (960 KM) każdy z trójłopatowymi śmigłami^[1].