Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Wadim Saszurin
biathlonista białoruski Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Wadim Leonidowicz Saszurin (ros. Вадим Леонидович Сашурин; biał. Вадзі́м Леані́давіч Сашу́рын Wadzim Leanidawicz Saszuryn, ur. 19 lutego 1970 w Pietrozawodsku) – białoruski biathlonista, dziewięciokrotny medalista mistrzostw świata.
Remove ads
Kariera
Podsumowanie
Perspektywa
Pierwszy sukces osiągnął w 1989 roku, kiedy zdobył złoty medal w sztafecie na mistrzostwach świata juniorów w Voss. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Sodankylä w tej samej konkurencji był drugi.
W Pucharze Świata zadebiutował 19 stycznia 1989 roku w Borowcu, kiedy zajął 45. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty zdobył 19 grudnia 1992 roku w Pokljuce, zajmując 20. miejsce w sprincie. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 17 marca 1994 roku w Canmore, kończąc rywalizację w biegu indywidualnym na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzielił Włocha Huberta Leitgeba i Jona Åge Tylduma z Norwegii. W kolejnych startach jeszcze 11 razy stawał na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa: 7 grudnia 1996 roku w Östersund i 17 marca 2000 roku w Chanty-Mansyjsku wygrywał sprint. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1999/2000, kiedy zajął siódme miejsce w klasyfikacji generalnej.
Pierwszy medal zdobył na mistrzostwach świata w Anterselvie w 1995 roku, wspólnie z kolegami z reprezentacji zajmując trzecie miejsce w sztafecie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Ruhpolding zdobył trzy medale. W biegu indywidualnym zajął trzecie miejsce, plasując się za dwoma Rosjanami: Siergiejem Tarasowem i Władimirem Draczowem. Następnie wspólnie z Olegiem Ryżenkowem, Aleksandrem Popowem i Piotrem Iwaszką zwyciężył w biegu drużynowym. Był to pierwszy w historii złoty medal dla Białorusi w tej konkurencji. Na tej samej imprezie Białorusini zajęli także trzecie miejsce w sztafecie.
Podczas mistrzostw świata w Osrblie w 1997 roku reprezentacja Białorusi w składzie: Ryżenkow, Iwaszka, Popow i Saszurin ponownie zwyciężyła w biegu drużynowym. Kolejne dwa medale zdobył na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Kontiolahti/Oslo w 1999 roku. Razem z Iwaszką, Ryżenkowem i Ołeksijem Ajdarowem zwyciężył w sztafecie, zdobywając pierwszy złoty medal dla Białorusi w tej konkurencji. Na tej samej imprezie był też trzeci w biegu indywidualnym, ulegając dwóm Niemcom: Svenowi Fischerowi i Ricco Großowi. Ostatnie medale wywalczył podczas mistrzostw świata w Pokljuce w 2001 roku. W biegu indywidualnym był drugi, plasując się za Paavo Puurunenem z Finlandii, a przed Łotyszem Ilmārsem Bricisem. Trzy dni później razem z kolegami z reprezentacji srebrny medal zdobył też w sztafecie.
W 1994 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie w swoim jedynym starcie zajął 28. miejsce w biegu indywidualnym. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Nagano był między innymi trzynasty w biegu indywidualnym i czwarty w sztafecie. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku, zajmując dziewiąte miejsce w biegu indywidualnym, dwunaste w sprincie, dziesiąte w biegu pościgowym oraz ósme w sztafecie.
Remove ads
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Mistrzostwa świata
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium chronologicznie
Remove ads
Bibliografia
- Profil na stronie IBU. data.biathlonworld.com. [dostęp 2010-11-06]. (ang.).
- Vadim Sashurin. skisport365.com. [dostęp 2020-07-14]. (ang.).
- Olympedia - Vadim Sashurin. olympedia.org. [dostęp 2020-07-14]. (ang.).
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads