Wadym Tyszczenko

Wadym Mykołajowycz Tyszczenko, ukr. Вадим Миколайович Тищенко, ros. Вадим Николаевич Тищенко, Wadim Nikołajewicz Tiszczenko (ur. 24 marca 1963 w Gródku w obwodzie lwowskim, Ukraińska SRR, zm. 14 grudnia 2015^[1] w Dniepropietrowsku) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Wadym Tyszczenko

Wadym Tyszczenko (2010)
Pełne imię i nazwisko	Wadym Mykołajowycz Tyszczenko
Data i miejsce urodzenia	24 marca 1963 Gródek
Data i miejsce śmierci	14 grudnia 2015 Dniepropietrowsk
Wzrost	186 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1981–1983 Nywa Winnica
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1984 Dynamo-d Kijów ? (?) 1984 Nywa Winnica 13 (4) 1985–1986 SKA Karpaty Lwów 77 (7) 1987–1992 Dnipro Dniepropetrowsk 109 (15) 1992–1994 Hapoel Hajfa 53 (4)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1987  ZSRR olimpijska 4 (0) 1987–1990  ZSRR 8 (0) W sumie: 12 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1996–1997 Dnipro Dniepropetrowsk (asystent) 1998 Dnipro Dniepropetrowsk 1999 Krywbas-2 Krzywy Róg 2000–2001 Krywbas Krzywy Róg (asystent) 2001–2005 Dnipro Dniepropetrowsk (asystent) 2005 Dnipro Dniepropetrowsk 2006–2011 Dnipro Dniepropetrowsk (asystent) 2011–2015 Dnipro Dniepropetrowsk (dyr.sportowy)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie złoto Seul 1988 piłka nożna

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Urodził w obwodzie lwowskim, chociaż ojciec pochodzi z obwodu sumskiego, a matka z Centralnej Ukrainy, dlatego uczył się w Internacie Sportowym we Lwowie. Pierwsze trenerzy - Wołodymyr Danyluk i Fedir Buszański. W 1981 zadebiutował w składzie Nywy Winnica. W sezonie 1984 występował w drużynie rezerwowej Dynamo Kijów, ale już w maju powrócił do Nywy. W 1985 przeszedł do SKA Karpat Lwów. W 1987 został piłkarzem Dnipra Dniepropetrowsk, z którym zdobył wiele sukcesów. Potem wyjechał zagranicę, gdzie bronił barw izraelskiego klubu Hapoel Hajfa, w którym zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna

W 1987 pierwszy raz został powołany do olimpijskiej reprezentacji ZSRR, z którą zdobył złoty medal Igrzysk w Seulu w 1988, chociaż nie występował w turnieju finałowym przez kontuzję nogi otrzymanej przed turniejem. 29 sierpnia 1987 w meczu towarzyskim ze Jugosławią zadebiutował w radzieckiej kadrze seniorów.

Kariera trenerska

Od 1996 pracował jako asystent trenera w klubach Dnipro Dniepropetrowsk oraz Krywbas Krzywy Róg. W 1998 oraz w październiku-grudniu 2005 prowadził Dnipro. Potem kontynuował pracę w Dnieprze jako asystent^[2]. Latem 2011 objął stanowisko dyrektora sportowego Dnipra^[3].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz ZSRR: 1988
• wicemistrz ZSRR: 1987, 1989
• brązowy medalista Mistrzostw Ukrainy: 1992
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1989
• zdobywca Pucharu Federacji Piłki Nożnej ZSRR: 1989

Sukcesy reprezentacyjne

• złoty medalista Igrzysk Olimpijskich: 1988

Sukcesy indywidualne

• wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 3 - 1987, 1989.

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1987
• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1989
• Order „Za zasługi” III klasy: 2004^[4]