Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Walenty Wróbel (nauczyciel)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Walenty Wróbel (nauczyciel)
Remove ads

Walenty Wróbel[a] (ur. 19 września 1850 w Skomielnej Czarnej, zm. 19 lipca 1912 we Lwowie) – polski filolog klasyczny, nauczyciel.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Remove ads

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Urodził się 19 września 1850 w Skomielnej Czarnej[1][2][3][b]. Był synem Andrzeja[4]. Uczył się w szkołach w Wadowicach i w Krakowie[1]. Studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego[1]. Z wykształcenia był filologiem klasycznym[3].

W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do służby nauczycielskiej[1]. Początkowo pracował jako zastępca nauczyciela: od 1877 do maja 1880 w C. K. Wyższym Gimnazjum w Kołomyi[5][1], od maja do września 1880 w Brzeżanach[1], a od września 1880 do sierpnia 1881 w C. K. Wyższym Gimnazjum w Stanisławowie[6][1]. Reskryptem C. K. Ministra Wyznań i Oświecenia z 9 sierpnia 1881 został mianowany rzeczywistym nauczycielem i przeniesiony od września 1881 do C. K. Gimnazjum Męskiego w Sanoku[7][1]. W tej szkole uczył języka łacińskiego, języka polskiego, języka greckiego, kaligrafii, propedeutyki filozofii, logiki, psychologii[8]. Reskryptem C. K. Rady Szkolnej Krajowej z 14 września 1884 został zatwierdzony stale w zawodzie nauczycielskim i otrzymał tytuł c. k. profesora[9]. Na początku lipca 1896 uzyskał stopień naukowy doktora filozofii na Uniwersytecie Lwowskim[10]. Rozporządzeniem C. K. Ministra Wyznań i Oświaty z 14 grudnia 1897 otrzymał ósmą rangę służbową począwszy od 1 stycznia 1898 i od tego czasu był tytułowany jako c. k. starszy profesor[11]. Od 15 listopada 1884 był radnym Rady Miejskiej w Sanoku, a 15 stycznia 1885 złożył rezygnację z mandatu[12].

W Sanoku przebywał do sierpnia 1898[1], a rozporządzeniem C. K. Ministra Wyznań i Oświaty z 24 czerwca 1898 został przeniesiony z sanockiego gimnazjum do C. K. IV Gimnazjum we Lwowie[13][14]. W szkole uczył języka łacińskiego, języka greckiego, kaligrafii[15]. Od roku szkolnego 1900/1901 uczył łaciny i grecki oraz kaligrafii w oddziałach równorzędnych IV Gimnazjum, powstałych przy zakładzie głównym tejże szkoły[16]. Od około 1901 otrzymał siódmą rangę w zawodzie[17]. Równolegle wykładał język grecki w Prywatnym Gimnazjum Zofii Strzałkowskiej we Lwowie[18]. Od roku szkolnego 1908/1909 ponownie uczył w zakładzie głównym IV Gimnazjum języka łacińskiego, języka greckiego, propedeutyki filozofii[19]. W roku szkolnym 1910/1911 by urlopowany[20]. Zakończył pracę w IV Gimnazjum 17 sierpnia 1911[21], przechodząc w tym roku w stan spoczynku[1][14].

W pracy naukowej zajmował się Platonem i Arystotelesem[1][2][3]. Wydał kilka rozpraw własnych[1], a także ogłaszał recenzje (np. dzieł W. Błotnickiego i Władysława Witwickiego) i opracowania w czasopiśmie „Eos”[1][2]. Od 1905 należał do Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, w którym w 1911 tworzył komisję rewizyjną[22][2][1][3]. Był członkiem wydziału Polskiego Towarzystwa Filologicznego we Lwowie[1][2], członkiem Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych[1][23], członkiem Towarzystwa Wincentego a Paulo[1]. W latach 90. był członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”, w którym w 1898 pełnił funkcję zastępcy członka sądu honorowego[24].

Zmarł po długiej chorobie 19 lipca 1912 we Lwowie w wieku 61 lat[25][1][2][14]. Był żonaty z Michaliną z domu Żurakowską, z którą miał dzieci: Eugenię Henrykę (ur. 1884)[4], Tadeusza Stanisława (ur. 1886)[26], Aleksandra Bronisława (ur. 1888)[27].

Remove ads

Publikacje

Remove ads

Odznaczenia

austro-węgierskie

Uwagi

  1. [a]
    W ewidencji urzędników Austro-Węgier był zapisywany w języku niemieckim jako „Valentinus Wróbel”.
  2. [b]
    Według tego źródła pochodził z Poznania. Stanisław Wasylewski: Wspomnienia i szkice znad Warty. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1973, s. 107, 235.

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads