Walerij Kirijenko

Walerij Wiktorowicz Kirijenko (ros. Валерий Викторович Кириенко, ur. 13 lutego 1965 w Murmańsku) – rosyjski biathlonista startujący również w barwach WNP i ZSRR, dwukrotny medalista olimpijski i trzykrotny medalista mistrzostw świata.

Walerij Kirijenko

Валерий Кириенко

Data i miejsce urodzenia	13 lutego 1965 Murmańsk
Klub	CSKA Murmańsk
Wzrost	170 cm
Debiut w PŚ	30.01 1986, Oberhof (6. miejsce - b.indywidualny)
Pierwsze punkty w PŚ	30.01 1986, Oberhof (6. miejsce - b.indywidualny)
Pierwsze podium w PŚ	23.01 1992, Anterselva (1. miejsce - b.indywidualny)
Dorobek medalowy
} Reprezentacja  WNP Igrzyska olimpijskie srebro Albertville 1992 biathlon (sztafeta) Reprezentacja  Rosja Igrzyska olimpijskie srebro Lillehammer 1994 biathlon (sztafeta) Mistrzostwa świata srebro Borowec 1993 sztafeta srebro Borowec 1993 b.drużynowy srebro Canmore 1994 b.drużynowy Reprezentacja  ZSRR Mistrzostwa świata juniorów złoto Egg 1985 sprint
Odznaczenia

Kariera

Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1985 roku zdobywając na mistrzostwach świata juniorów w Egg złoty medal w sprincie. W Pucharze Świata zadebiutował 30 stycznia 1986 roku w Oberhofie, zajmując szóste miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanął 23 stycznia 1992 roku w Anterselvie, wygrywając bieg indywidualny. W zawodach tych wyprzedził swego rodaka Siergieja Czepikowa i Geira Einanga z Norwegii. W kolejnych startach jeszcze trzy razy plasował się w czołowej trójce: 11 grudnia 1993 roku w Bad Gastein był trzeci w sprincie, 16 grudnia 1993 roku w Pokljuce zajął trzecie miejsce w biegu indywidualnym, a 10 marca 1994 roku w Hinton był drugi w tej samej konkurencji. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1993/1994, kiedy zajął czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej.

W 1992 roku wspólnie z Walerijem Miedwiedcewem, Aleksandrem Popowem i Siergiejem Czepikowem wywalczył srebrny medal w sztafecie podczas igrzysk olimpijskich w Albertville. Zajął tam także piąte miejsce w sprincie i jedenaste miejsce w biegu indywidualnym. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach olimpijskich w Lillehammer był szesnasty w sprincie, a razem z Władimirem Draczowem, Siergiejem Tarasowem i Siergiejem Czepikowem wywalczył kolejny srebrny medal w sztafecie. W międzyczasie zdobył dwa medale podczas mistrzostw świata w Borowcu w 1993 roku. Razem z Miedwiedcewem, Tarasowem i Czepikowem był drugi w sztafecie, a razem z Aleksiejem Kobielewem, Siergiejem Łożkinem i Siergiejem Czepikowem zajął też drugie miejsce w biegu drużynowym. Ponadto w 1994 roku reprezentacja Rosji w składzie: Władimir Draczow, Aleksiej Kobielew, Walerij Kirijenko i Siergiej Tarasow wywalczyła srebro w biegu drużynowym na mistrzostwach świata w Canmore.

W 1991 roku był mistrzem ZSRR w biegu indywidualnym.

W 1994 roku został odznaczony Medalem Orderu „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy^[1].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Rok	Miejscowość	Konkurencje
		IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
1992	Albertville	11.	5.	nd.	nd.	2.	nd.	–
1994	Lillehammer	35.	16.	nd.	nd.	2.	nd.	–

Mistrzostwa świata

Rok	Miejscowość	Konkurencje
		IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
1991	Lahti	12.	–	nd.	nd.	–	nd.	–
1993	Borowec	–	8.	nd.	nd.	2.	nd.	–

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
1985/1986	30.
1986/1987	71.
1990/1991	36.
1991/1992	19.
1992/1993	52.
1993/1994	4.
1994/1995	61.
1995/1996	61.

Miejsca na podium chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	23 stycznia	1992	Anterselva	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+1+0+0	57:43,5	–	–
2.	11 grudnia	1993	Bad Gastein	Sprint na 10 km	3.	0+0	33:14,7	+41,2	Patrice Bailly-Salins
3.	16 grudnia	1993	Pokljuka	Bieg indywidualny na 20 km	3.	0+1+0+1	53:51,4	+52,0	Patrice Bailly-Salins
4.	10 marca	1994	Hinton	Bieg indywidualny na 20 km	2.	1+0+0+0	56:07,6	+43,4	Wilfried Pallhuber