Wasilij Trofimow

Wasilij Dmitrijewicz Trofimow, ros. Василий Дмитриевич Трофимов (ur. 7 stycznia 1919 we wsi Kostino, w guberni moskiewskiej, zm. 22 września 1999 w Moskwie) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji prawego napastnika, hokeista, zawodnik bandy, reprezentant ZSRR w piłce nożnej i bandy, olimpijczyk, trener piłkarski i bandy.

Wasilij Trofimow

Василий Трофимов

Pełne imię i nazwisko	Wasilij Dmitrijewicz Trofimow
Data i miejsce urodzenia	7 stycznia 1919 Kostino
Data i miejsce śmierci	22 września 1999 Moskwa
Wzrost	161 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1932–1938 Dinamo Bołszewskaja Kommuna
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1939–1953 Dinamo Moskwa 205 (67)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1952  ZSRR 3 (2) 1955–1956  ZSRR ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1963–1964 ZSRR (asystent) 1964–1981 ZSRR
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek juniorskiej drużyny Dinamo Bołszewskiej Komuny Pracowniczej. W 1939 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Dinamo Moskwa, w którym występował do zakończenia kariery piłkarskiej w 1953.

Kariera reprezentacyjna

15 lipca 1952 zadebiutował w olimpijskiej reprezentacji Związku Radzieckiego w spotkaniu turnieju olimpijskim z Bułgarią wygranym 2:1. W jej składzie uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 (drużyna radziecka odpadła w ⅛ finału).

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniową. W 1952 ukończył Szkołę Trenerską w Państwowym Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego. Od lipca 1963 do lipca 1964 pracował w sztabie szkoleniowym radzieckiej reprezentacji piłkarskiej. Wszystkie inne działania trenerskie związane były z bandy. Łączył funkcje trenera i zawodnika w latach 1951–1952 i 1955-1959, a następnie w latach 1960–1981 prowadził klub bandy Dinamo Moskwa. Od 1964 do 1981 prowadził reprezentację ZSRR w bandy. W latach 1983–1994 pracował na stanowisku dyrektora Szkoły hokeja na trawie Dynamo w Moskwie.

Zmarł 22 września 1999 w Moskwie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Wagańkowskim^[1].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe w piłce nożnej

• mistrz ZSRR: 1940, 1945, 1949
• wicemistrz ZSRR: 1946, 1947, 1948, 1950
• brązowy medalista mistrzostw ZSRR: 1952
• finalista Pucharu ZSRR: 1945, 1950

Sukcesy klubowe w hokeju na lodzie

• mistrz ZSRR: 1946/47
• wicemistrz ZSRR: 1949/50
• brązowy medalista mistrzostw ZSRR: 1947/48, 1948/1949, 1952/53
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1952/53

Sukcesy klubowe w bandy

• mistrz ZSRR: 1951, 1952
• wicemistrz ZSRR: 1936, 1950, 1958/59
• brązowy medalista mistrzostw ZSRR: 1955/56
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1940, 1941, 1947, 1950, 1951, 1952, 1954

Sukcesy reprezentacyjne

• uczestnik Igrzysk Olimpijskich: 1952

Sukcesy trenerskie w bandy

• mistrz świata: 1965, 1967, 1969, 1971, 1973, 1975, 1977, 1979
• mistrz ZSRR: 1960/61, 1962/63, 1963/64, 1964/65, 1966/67, 1968/69, 1969/70, 1971/72, 1972/73, 1974/75, 1975/76, 1977/78
• wicemistrz ZSRR: 1965/66, 1967/68, 1970/71, 1973/74, 1976/77
• brązowy medalista mistrzostw ZSRR: 1961/62
• zdobywca Pucharu Mistrzów Europy: 1975/76, 1976/77, 1978/79

Sukcesy indywidualne

• wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR: Nr 1 (1948), Nr 2 (1949, 1951, 1952)
• wybrany do listy 22 najlepszych hokeistów bandy ZSRR: 1936, 1950, 1951

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR:
• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1945
• tytuł Zasłużonego Trenera Rosyjskiej FSRR: 1963
• tytuł Weteran Sportu Rosyjskiej FSRR: 1981
• najlepszy trener stulecia w hokeju na trawie: 1998
• Order „Znak Honoru”: 1957
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy: 1959
• Order Przyjaźni: 1997
• Medal Pamięciowy 850 lat Moskwie: 1997