Weinbergen (Winniki)

Weinbergen (ukr. Вайнберґен) – dawna kolonia józefińska, następnie wieś, od 1933 część miasta Winniki (ukr. Винники) na Ukrainie w rejonie lwowskim obwodu lwowskiego. Leżała na północ od Winnik właściwych, wzdłuż współczesnej ulicy Halickiej^[2].

Weinbergen

Вайнберґен

dawna wieś, obecnie w granicach Winnik
Państwo	Ukraina
Obwód	lwowski
Miasto	Winniki
Data założenia	1785
W granicach Winnik	1 kwietnia 1933[1]
Populacja (1921) • liczba ludności	718
Położenie na mapie obwodu lwowskiego Weinbergen
Położenie na mapie Ukrainy Weinbergen
49°49′05″N 24°08′46″E

Dawniej duża mieszana luterańsko-reformowana kolonia niemiecka, założona w 1785 roku^[3]. Własność stypendycyjnej fundacji Głowińskiego, w 1880 roku liczyła 675 mieszkańców (w 75 domach) w składzie: 428 Niemców, 206 Polaków i 40 "Russkich"; posiadała prywatną szkołę ewangelicką oraz filiał ewangelicki^[4].

W II Rzeczypospolitej początkowo gmina jednostkowa w powiecie lwowskim województwie lwowskim. W 1921 liczba mieszkańców gminy Weinbergen wynosiła 718, która składała się ze wsi Weinbergen (663 mieszkańców) i przysiółka Unterbergen (55 mieszkańców)^[5]. W związku z reformą administracyjną kraju w latach 1930., gminę Weinbergen zniesiono 1 kwietnia 1933, włączając ją do Winnik^[1] (same Winniki funkcjonowały jako gmina miejska od 1 stycznia 1924^[6], lecz status miasta otrzymały dopiero 20 października 1933^[7], czyli po powiększeniu ich o Weinbergen).

Po II wojnie światowej wraz z Winnikami weszły w struktury ZSRR (Ukraińskiej SRR).