Wgryzoń świerkowiec

Wgryzoń świerkowiec (Cryphalus abietis) – gatunek owada z rzędu chrząszczy.

Rójka

Wgryzoń świerkowiec

Cryphalus abietis
Ratzeburg, 1837
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	ryjkowcowate
Podrodzina	kornikowate
Plemię	Cryphalini
Rodzaj	Cryphalus
Gatunek	wgryzoń świerkowiec

Przebiega w marcu do kwietnia i od lipca do sierpnia, w górach tylko pierwsza rójka. Charakterystycznym podczas rójki jest latanie wgryzoni w górę i w dół przy opanowywanym drzewie.

Wygląd

Larwa beznoga (jak u wszystkich kornikowatych), barwy białej, z jasno-brunatną głową. Poczwarka typu wolnego, barwy kremowej; kolebka poczwarkowa w korze. Imago podobne do wgryzonia jodłowca. Przedplecze wypukłe, w przedniej części pokryte kolisto ułożonymi garbkami, pokryte woskami, drobno punktowane. Pokrywy z rzędami wąskimi, lecz wyraźnymi, w nasadowej części bardziej wklęsłymi. Międzyrzędy szerokie, gęsto pokryte łuseczkami oraz włoskami widocznymi tylko z profilu. W odróżnieniu od wgryzonia jodłowca w tylnej części pokryw brak jest długich szczecinek. Wielkość: 1,1-1,8 mm, krępy, owalny, walcowaty ciemnoszary do brunatnoczarnego, połyskujący.

Występowanie

Od Maroka przez południową i środkową Europę po Wielką Brytanię, Danię i południe Fennoskadii na północy oraz Syberię i Japonię na wschodzie^[1]. W Polsce pospolity w zasięgu występowania świerka.

Pokarm

Żeruje głównie w korze: świerków, jodeł, rzadko innych iglastych.

Znaczenie

W zaniedbanych drzewostanach, zwłaszcza w młodszych klasach wieku może powodować silne obumieranie świerków. Często występuje w towarzystwie innych korników (w tym m.in. drukarza).

Zobacz też

• chrząszcze Polski