Wiaczasłau Adamowicz (starszy)

Wiaczesław Adamowicz (starszy), biał. Вячаслаў Антонавіч Адамовіч (ur. 1864, zm. 1939) – białoruski działacz narodowy, pułkownik Armii Imperium Rosyjskiego. Ojciec Wiaczasłaua Adamowicza (młodszego).

Wiaczasłau Adamowicz (starszy)

Data urodzenia	19 lutego 1864
Data śmierci	21 lutego 1939
Przynależność polityczna	Białoruska Socjalistyczna Gromada

Życiorys

Jego biografia jest słabo znana, często przypisuje mu się zasługi syna. W latach 1907–1914 był redaktorem wydawanej w Kownie gazety „Siewiero-Zapadnyj Telegraf”. W 1917 roku został członkiem Białoruskiej Socjalistycznej Hromady, uczestniczył też w Pierwszym Kongresie Wszechbiałoruskim w Mińsku. Działał w białoruskich strukturach wojskowych – został mianowany wiceprzewodniczącym Białoruskiej Centralnej Rady Wojskowej, a w latach 1919–1920 zatrudniony był w Białoruskiej Komisji Wojskowej. Był współzałożycielem Białoruskiej Partii Chłopskiej „Zielony Dąb”, politycznego ramienia oddziałów „zielonych” (partyzantki antysowieckiej złożonej z chłopów i dezerterów), których dowódcą był jego syn. 16 listopada 1920 roku w Mozyrzu został ogłoszony premierem tymczasowego, pro-polskiego rządu Białoruskiej Republiki Ludowej^[1], powstałego z przekształcenia Białoruskiego Komitetu Politycznego, utworzonego przy Armii Ochotniczej generała Bułak-Bałachowicza. Później pełnił funkcję prezesa Białoruskiego Komitetu Politycznego. Finalnie wycofał się z działalności politycznej i zamieszkał w Wilnie.