Wieża książęca w Siedlęcinie

Wieża książęca w Siedlęcinie – zabytkowa^[1] wieża mieszkalna księcia jaworskiego Henryka I^[2][3], która w późniejszym okresie stała się siedzibą rycerską.

Wieża książęca w Siedlęcinie

nr rej. 87 z dn. 12.02.1949
Wieża wraz z oficyną
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Siedlęcin
Typ budynku	książęca wieża mieszkalna
Styl architektoniczny	gotycki
Kondygnacje	4
Rozpoczęcie budowy	1313
Ukończenie budowy	1315
Ważniejsze przebudowy	1532, 1575
Pierwszy właściciel	Henryk I jaworski
Kolejni właściciele	książęta jaworscy, książęta legnicko-brzescy, ród von Redern, Schaffgotschowie
Obecny właściciel	Fundacja "Zamek Chudów" (od 2001)
Położenie na mapie gminy Jeżów Sudecki Wieża książęca w Siedlęcinie
Położenie na mapie Polski Wieża książęca w Siedlęcinie
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Wieża książęca w Siedlęcinie
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego Wieża książęca w Siedlęcinie
50°56′06″N 15°41′08″E
Strona internetowa

Historia

Budowę gotyckiej wieży rozpoczęto najprawdopodobniej około 1314 roku^[4] na zlecenie księcia jaworskiego Henryka I^[5]. Pierwotnie wieża miała cztery kondygnacje, z czego dwie dolne przeznaczone były na pomieszczenia gospodarcze, natomiast trzecią i czwartą zajmowali właściciele^[5].

Około roku 1346 powstały ścienne polichromie^[6], zlokalizowane na trzeciej kondygnacji w wielkiej auli. Malowidła wykonane zostały w technice al secco – farba nakładana była na wyschnięty tynk^[5]. Wyjątkowa jest też ich tematyka, bowiem nawiązują do legendy rycerza sir Lancelota^[7]. W sierpniu 2006 roku rozpoczęto kompleksową renowację polichromii. W 2025 roku zajęto się ich badaniem i szczegółową dokumentacją^[7].

Wieża w 1368 roku została sprzedana przez wdowę po Bolku II, księżną Agnieszkę^[5]. Nowym właścicielem został rycerz Jenschin von Redern i do połowy XV w. wieża była w posiadaniu tego rodu^[5]. Przebudowa wieży miała miejsce w 1575 r., kiedy dobudowano najwyższą kondygnację^[5]. Od 1732 do 1945 roku budowla znajdowała się w rękach rodu Schaffgotschów^[5].

Stan obecny

Długo wieża nie była objęta jakąkolwiek opieką. Od 2001 roku jest własnością fundacji „Zamek Chudów”.

Budowla jest udostępniona dla zwiedzających.

W 2006 roku Fundacja przeprowadziła konserwację średniowiecznych malowideł ściennych, natomiast w 2007 roku prace konserwatorskie objęły pozostałe ściany I i II piętra wieży oraz kominek, podłogi i stropy na tych kondygnacjach. W 2008 roku konserwacji poddano portal wejściowy (oraz dwa inne portale wewnątrz wieży), a także drewniane średniowieczne drzwi prowadzące do wieży, renesansowe drzwi na parterze i strop nad prawym pomieszczeniem parteru. Odtworzono również podłogę w lewej sali parteru. W roku 2009 wykonano kolejne prace zabezpieczające - tym razem objęły one konstrukcję dachu nad łącznikiem pomiędzy średniowieczną wieżą a stojącym przed nią późnobarokowym dworem.

W 2008 roku Wieża książęca w Siedlęcinie została laureatką konkursu na Perły w Koronie województwa dolnośląskiego. W 2009 roku otrzymała nagrodę „Liczyrzepa” za najlepszy produkt turystyczny powiatu karkonoskiego.

W latach 2008–2012 prowadzone były przy wieży badania archeologiczne. W 2011 roku na parterze wieży otwarto wystawę, prezentującą wyniki tych badań (w kolejnych latach wystawę rozwijano na bazie nowych znalezisk).

Szlaki turystyczne

Książęca wieża w Siedlęcinie usytuowana jest na kilku ważnych szlakach turystycznych:

• Szlak Zamków Piastowskich - szlak pieszy,
• Euroregionalny Turystyczny Szlak Rowerowy "Dolina Bobru" ER-6 - niebieski szlak rowerowy,
• szlak kajakowy „Bóbr”,
• Sudecka Droga św. Jakuba (dawniej Via Cervimontana) – szlak pieszy,
• Kaczawski Szlak Średniowiecznych Malowideł Ściennych (projektowany).

Galeria

• 
  Stan obecny
• 
  Widok ogólny
• 
  Wejście do wieży
• 
  Wnętrze wieży książęcej
• 
  Gotyckie malowidło
• 
• 
• 
  Miniatura wieży książęcej w kowarskim Parku Miniatur Zabytków Dolnego Śląska