Wiktor Krowopuskow

Wiktor Aleksiejewicz Krowopuskow (ros. Виктор Алексеевич Кровопусков; ur. 29 września 1948 w Moskwie) – rosyjski szablista reprezentujący ZSRR, czterokrotny mistrz olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Wiktor Krowopuskow

Виктор Кровопусков

Data i miejsce urodzenia	29 września 1948 Moskwa
Wzrost	179 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR Igrzyska olimpijskie złoto Montreal 1976 szermierka (szabla ind.) złoto Montreal 1976 szermierka (szabla druż.) złoto Moskwa 1980 szermierka (szabla ind.) złoto Moskwa 1980 szermierka (szabla druż.) Mistrzostwa świata złoto Grenoble 1974 szabla druż. złoto Budapeszt 1975 szabla druż. złoto Hamburg 1978 szabla ind. złoto Melbourne 1979 szabla druż. złoto Rzym 1982 szabla ind. złoto Wiedeń 1983 szabla druż. złoto Barcelona 1985 szabla druż. srebro Göteborg 1973 szabla druż. srebro Grenoble 1974 szabla ind. srebro Hamburg 1978 szabla druż. srebro Melbourne 1979 szabla ind. srebro Clermont-Ferrand 1981 szabla druż. brąz Rzym 1982 szabla druż.
Odznaczenia

Treningi rozpoczął jako trzynastolatek. W kadrze Związku Radzieckiego znajdował się w latach 1973-1986.

Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku wywalczył złoty medal indywidualnie. W rundzie finałowej wygrał wszystkie pięć walk i wyprzedził rodaków: Władimira Nazłymowa i Wiktora Sidiaka^[1]. Parę dni później wspólnie z Wiktorem Sidiakiem, Władimirem Nazłymowem, Michaiłem Burcewem i Eduardem Winokurowem zwyciężył drużynowo. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Moskwie obronił tytuł mistrza olimpijskiego. W finałach wygrał cztery z pięciu walk, wyprzedzając Michaiła Burcewa i Węgra Imre Gedőváriego^[2]. Ponadto reprezentacja ZSRR w składzie: Wiktor Sidiak, Władimir Nazłymow, Wiktor Krowopuskow, Michaił Burcew i Nikołaj Alochin zdobyła złoty medal.

Podczas mistrzostw świata w Göteborgu w 1973 roku razem z Wiktorem Sidiakiem, Władimirem Nazłymowem, Eduardem Winokurowem i Władimirem Pawlenko zdobył srebrny medal w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji zdobywał następnie złote medale na mistrzostwach świata w Grenoble (1974), mistrzostwach świata w Budapeszcie (1975), mistrzostwach świata w Melbourne (1979), mistrzostwach świata w Wiedniu (1983) i mistrzostwach świata w Barcelonie (1985), srebrne na mistrzostwach świata w Hamburgu (1978) i mistrzostwach świata w Clermont-Ferrand (1981) oraz brązowy podczas mistrzostw świata w Rzymie (1982). Ponadto zdobył cztery medale indywidualnie: złote na mistrzostwach świata w Hamburgu w 1978 roku i na mistrzostwach świata w Rzymie w 1982 roku oraz srebrne na mistrzostwach świata w Grenoble w 1974 roku (za Włochem Mario Aldo Montano) i na mistrzostwach świata w Melbourne w pięć lat później (za Władimirem Nazłymowem)^[3].

Odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy (1976), Orderem Lenina (1980) i medalem „Za pracowniczą dzielność” (1985). Po zakończeniu kariery został trenerem, pracował w ZSRR, Rosji, Japonii i Iranie^[4].

Starty olimpijskie

Montreal 1976

• szabla indywidualnie i drużynowo - złoto

Moskwa 1980

• szabla indywidualnie i drużynowo - złoto