Wiktor Magnus

Wiktor Władysław Magnus (ur. 3 lipca 1833 w Warszawie, zm. 27 września 1912 tamże) – leśnik, przemysłowiec, społecznik.

Wiktor Władysław Magnus

herb Gierałt
Data i miejsce urodzenia	3 lipca 1833 Warszawa
Data i miejsce śmierci	27 września 1912 Warszawa
Miejsce spoczynku	cmentarz Powązkowski w Warszawie
Zawód, zajęcie	leśnik
Miejsce zamieszkania	Warszawa
Alma Mater	Instytut Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnego
Stanowisko	Dyrektor
Pracodawca	Stowarzyszenie Spożywcze "Merkury"
Rodzice	Karol i Józefa z domu Mrozowska
Małżeństwo	Maria Józefa Głogowska
Dzieci	Stanisław Edward, Władysław Roman

Grób Wiktora Magnusa na cmentarzu Powązkowskim

Życiorys

Urodził się 3 lipca 1833 w Warszawie, w rodzinie Karola herbu Gierałt oraz Józefy z domu Mrozowskiej. Jego ojciec był kompozytorem i wydawcą utworów Fryderyka Chopina w Warszawie. W czerwcu 1851 zakończył naukę w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnego na Marymoncie z bardzo dobrymi wynikami. Podjął pracę w leśnictwie – w 1863 po wybuchu powstania styczniowego został zwolniony z pracy.

Przeniósł się do Warszawy i wraz z Aleksandrem Makowieckim, Antonim Nagórnym i Julianem Statkowskim był współzałożycielem pierwszego w kraju Stowarzyszenia Spożywczego „Merkury”, którego później został dyrektorem^[1].

W 1891 wspólnie z Henrykiem Hussem założył spółkę, której celem była budowa konnego tramwaju z placu Unii Lubelskiej do Wilanowa. W 1894 wprowadzono lokomotywy i wydłużono trasę - z Wilanowa przez Powsin, Klarysew, Jeziornę i Konstancin do Piaseczna^[2]. W 1897 z jego hojności i przy poparciu władz Dusznik ustawiony został w Parku Zdrojowym pomnik Fryderyka Chopina.

Należał między innymi do:

• Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności,
  • wspierał Kasę Pożyczkową dla Przedsiębiorców,
  • wspierał Kasę Pożyczkową dla Rzemieślników i Robotników,
  • Towarzystwo Wzajemnej Pomocy Artystów Muzyków,
• wspierał fundusz założycielski Filharmonii Warszawskiej,
• Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, któremu ofiarował 20 obrazów mistrzów flamandzkich, francuskich, holenderskich, niemieckich i włoskich z XVII i XVIII wieku,

Żonaty z Marią z domu Głogowską, miał dwóch synów: Stanisława Edwarda i Władysława Romana. Zmarł w Warszawie i pochowany jest na warszawskich Powązkach.