Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Wołodymyr Luty
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Wołodymyr Mykołajowycz Luty, ukr. Володимир Миколайович Лютий, ros. Владимир Николаевич Лютый, Władimir Nikołajewicz Luty (ur. 20 kwietnia 1962 w Dniepropietrowsku) – ukraiński piłkarz, grający w trakcie kariery na pozycji napastnika lub pomocnika, kluczowy zawodnik reprezentacji ZSRR w latach 80–90. Obecnie trener piłkarski.
Remove ads
Kariera piłkarska
Kariera klubowa
Wychowanek Szkoły Piłkarskiej nr 15 w Dniepropietrowsku (od 1972), „Dnipro-75” (1973, 1978), i juniorskiej szkółki Wichr Dniepropietrowsk (1974-1977). W drużynie seniorskiej Dnipra Dniepropietrowsk grał w latach 1979–1989. Z nim sięgał po mistrzostwo ZSRR w 1983 i 1988. W 1990 wyjechał za granicę, gdzie występował za niemieckie kluby FC Schalke 04 i MSV Duisburg. Po roku występów w 1992 w tureckim Bursaspor powrócił do Niemiec, gdzie bronił barw klubów VfL Bochum, Rot-Weiß Oberhausen, SpVgg Unterhaching, FSV Salmrohr i FC Wittlich. W 1997 wrócił do ojczystego Dnipra Dniepropietrowsk, ale już nie potrafił występować na wysokim poziomie. Dlatego ponownie wrócił do Niemiec, gdzie bronił barw amatorskich klubów Preußen Kolonia, FC Bad Honnef i Junkersdorf Kolonia. W 2001 zakończył karierę piłkarską.
Kariera reprezentacyjna
W barwach Związku Radzieckiego zagrał 3 razy i strzelił 1 gola (plus 3 meczów w barwach WNP). Największymi sukcesami było mistrzostwo Olimpijskie na Olimpiadzie w Seulu w 1988 roku oraz turniej finałowy Mistrzostw Świata we Włoszech w 1990 roku. W 1992 występował w reprezentacji WNP na Mistrzostwach Europy 1992.
Remove ads
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej trenował amatorskie kluby Blau-Weiß Brühl i Fortuna Bonn. W 2007 został asystentem trenera Anatolija Byszowca w rosyjskim klubie Lokomotiw Moskwa. Po zwolnieniu Byszowca też został zwolniony z pracy[1]. W latach 2010–2011 (do maja) pomagał Ołehowi Protasowowi trenować FK Rostów. Od maja 2011 pełnił obowiązki głównego trenera FK Rostów, w którym pracował do 20 czerwca 2011[2]. Na początku 2013 roku objął stanowisko głównego trenera Nistru Otaci, ale po około miesiącu pracy opuścił Nistru i w kwietniu 2013 podpisał kontrakt do końca roku z Rapidem Ghidighici[3]. 12 stycznia 2014 objął stanowisko głównego trenera klubu Saxan Ceadîr-Lunga[4], w którym pracował do kwietnia 2015[5]. 4 lipca 2016 objął stanowisko wicedyrektora sportowego FK Tarnopol[6]. Ale już po miesiącu, 22 sierpnia 2016 stał na czele gruzińskiego SK Zugdidi[7], którym kierował do końca roku. 25 stycznia 2017 został mianowany na stanowisko głównego trenera PFK Sumy[8], ale już 1 marca 2017 zrezygnował z tej funkcji[9].
Remove ads
Sukcesy i odznaczenia
Sukcesy piłkarskie
- reprezentacja ZSRR
- mistrz Igrzysk Olimpijskich: 1988
- Dnipro Dniepropietrowsk
- mistrz ZSRR: 1983, 1988
- wicemistrz ZSRR: 1987, 1989
- brązowy medalista mistrzostw ZSRR: 1984, 1985
- zdobywca Pucharu ZSRR: 1988/1989
- zdobywca Pucharu Federacji Piłki Nożnej ZSRR: 1986, 1989
- zdobywca Pucharu sezonu ZSRR: 1989
Sukcesy trenerskie
- Saxan Ceadîr-Lunga
- mistrz II ligi mołdawskiej: 2014
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads