Wołodymyr Weremiejew

Wołodymyr Hryhorowycz Weremiejew (ukr. Володимир Григорович Веремєєв, ros. Владимир Григорьевич Веремеев, Władimir Grigorjewicz Wieriemiejew; ur. 8 listopada 1948 w Spasku Dalnim, Kraj Nadmorski, Rosyjska FSRR) – ukraiński piłkarz pochodzenia rosyjskiego, grający na pozycji pomocnika lub napastnika, były reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski i działacz piłkarski.

Wołodymyr Weremiejew

Володимир Веремєєв

Pełne imię i nazwisko	Wołodymyr Hryhorowycz Weremiejew
Data i miejsce urodzenia	8 listopada 1948 Spask Dalni
Wzrost	178 cm
Pozycja	pomocnik/napastnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1962–1966 Zirka Kirowohrad
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1967 Zirka Kirowohrad 24 (5) 1968–1982 Dynamo Kijów 310 (33) W sumie: 334 (38)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1971–1972, 1975  ZSRR olimpijska 8 (1) 1973–1979  ZSRR 26 (2) W sumie: 34 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1985–1991 Dynamo Kijów (kierownik) 1991–1992 Zjednoczone Emiraty Arabskie (asystent) 1993 Dynamo Kijów (wiceprezes) 1994–1996 Kuwejt (asystent) 1997– Ukraina (konsultant)
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie brąz Montreal 1976 piłka nożna
Odznaczenia

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W dzieciństwie przeprowadził się wraz z rodziną do Kirowohradu na Ukrainie, gdzie rozpoczął treningi w miejscowej szkole sportowej. Karierę w dorosłym futbolu rozpoczął w zespole Zirki Kirowohrad. Od 1968 był zawodnikiem Dynama Kijów, gdzie spędził kilkanaście kolejnych sezonów i w 1982 zakończył karierę zawodniczą. Jako piłkarz Dynama zdobył 7 razy Mistrzostwo ZSRR (1968, 1971, 1974, 1975, 1977, 1980, 1981), 3 razy Puchar ZSRR (1974, 1978, 1982), zaś w 1975 sięgnął po Puchar Zdobywców Pucharów oraz Superpuchar Europy. W latach 1973–1979 26 razy wystąpił w reprezentacji Związku Radzieckiego, strzelił 2 bramki. Zdobył brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Montrealu w 1976.

Kariera trenerska

Po zakończeniu występów piłkarskich pozostał związany z kijowskim Dynamem. W latach 1985–1991 pełnił tam funkcję kierownika drużyny. W pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych pracował z reprezentacjami Zjednoczonych Emiratów Arabskich oraz Kuwejtu z przerwą w 1993, kiedy pełnił funkcję wiceprezesa Dynama Kijów. Od 1997 jest trenerem-konsultantem w reprezentacji Ukrainy.

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy klubowe

• mistrz ZSRR: 1968, 1971, 1974, 1975, 1977, 1980, 1981
• zdobywca Pucharu ZSRR: 1974, 1978, 1982
• zdobywca Pucharu Zdobywców Pucharów: 1975
• zdobywca Superpucharu UEFA: 1975

Sukcesy reprezentacyjne

• brązowy medalista Igrzysk Olimpijskich: 1976

Sukcesy indywidualne

• 10-krotnie wybrany do listy 33 najlepszych piłkarzy ZSRR:

Nr 1: 1974, 1975, 1976, 1977

Nr 2: 1980, 1981

Nr 3: 1971, 1972, 1973, 1979

• drugi piłkarz ZSRR: 1974, 1975

Odznaczenia

• tytuł Mistrza Sportu ZSRR: 1970
• tytuł Mistrza Sportu Klasy Międzynarodowej: 1975
• tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR: 1975
• tytuł Zasłużonego Trenera Ukraińskiej SRR: 1986
• Order "Za zasługi" III klasy: 2004^[1].
• Order "Za zasługi" II klasy: 2006^[2].
• Order "Za zasługi" I klasy: 2015
• Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy: 2020