Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych Drewnica

Szpital „Drewnica” – szpital dla osób dorosłych z zaburzeniami psychicznymi w Ząbkach pod Warszawą.

Mazowiecki Szpital Wojewódzki Drewnica

Dewiza	Dla umysłu najcenniejsza jest potęga ludzkich serc.
Data założenia	1903
Typ szpitala	wojewódzki szpital specjalistyczny
Państwo	Polska
Adres	ul. Rychlińskiego 1 , 05-091 Ząbki
Oddziały szpitalne	9
Położenie na mapie Ząbek Mazowiecki Szpital Wojewódzki Drewnica
Położenie na mapie Polski Mazowiecki Szpital Wojewódzki Drewnica
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Mazowiecki Szpital Wojewódzki Drewnica
Położenie na mapie powiatu wołomińskiego Mazowiecki Szpital Wojewódzki Drewnica
52°17′59,7480″N 21°06′33,8040″E
Strona internetowa

Tablica informacyjna

Zabudowania szpitalne

Tablica Pamiątkowa

Aktualnie pełna nazwa: Mazowiecki Szpital Wojewódzki Drewnica Sp. z o.o.

Rys historyczny

W 1889 z inicjatywy Pelagii Popławskiej powstało Warszawskie Towarzystwo Pomocy Lekarskiej i Opieki nad Umysłowo i Nerwowo Chorymi^[1]. Wspomagało ono finansowo rodziny chorych, opłacało koszty leczenia i dążyło do utworzenia własnego szpitala.

W tym celu Towarzystwo wystąpiło z propozycją przejęcia opuszczonych baraków po schronisku dla dzieci żołnierskich we wsi Drewnica. Miejscowe władze nie wyraziły zgody, mimo to nie zaprzestano starań o pozyskanie siedziby. W 1902 na mocy ukazu carskiego Towarzystwo uzyskało zezwolenie na zakup baraków wraz z piętnastoma morgami ziemi i tak powstał szpital „DREWNICA” zwany w tamtych czasach zakładem.

Uroczyste otwarcie i poświęcenie zakładu odbyło się w maju 1903. Początkowo były to dwa baraki: jeden dla kobiet, drugi dla mężczyzn, w sumie dla 24 chorych. Liczba chorych stale rosła i zakład powiększał się. Pierwszym dyrektorem był dr Karol Rychliński i kierował zakładem przez 30 lat. Przy zakładzie było gospodarstwo rolne, które dostarczało warzywa, owoce i mleko.

Jeden z pawilonów szpitala powstał z funduszy zarządzanych przez Eugenię Kierbedź, a zapisanych na cele społeczne przez jej męża Stanisława Kierbedzia (bratanka inżyniera Stanisława Kierbedzia).

W czasie II wojny światowej szpital znalazł się na linii frontu podczas oblężenia Warszawy i zamienił się w szpital wojenny, a w 1944 został doszczętnie ograbiony przez Niemców, co pogorszyło jego sytuację finansową.

Od 1948 placówka podlegała Ministerstwu Zdrowia, a następnie Wydziałowi Zdrowia i Opieki Społecznej Miasta Stołecznego Warszawy obejmując opieką Pragę-Północ i Pragę-Południe oraz 3 powiaty: wołomiński, otwocki i nowodworski.

W 1998 Szpital uzyskał osobowość prawną i od tego czasu podlega samorządowi województwa mazowieckiego.

Aktualnie szpital posiada 9 oddziałów stacjonarnych w tym:

• 5 oddziałów ogólnopsychiatrycznych
• 1 oddział rehabilitacyjny
• 1 oddział detoksykacyjny
• 1 oddział geriatryczny
• 1 oddział dzienny.

Przy szpitalu działają:

• Poradnia Zdrowia Psychicznego
• Rada Pacjentów – od 1991 – pierwsza w polskim szpitalu psychiatrycznym, od maja 1994 z siedzibą w „Chatce Puchatka”
• Warsztaty Terapii Zajęciowej – powstały w 1992
• Zespół Leczenia Środowiskowego – powstał we wrześniu 1995 w rezultacie programu „Pacjenci też są obywatelami” w ramach współpracy polsko – holenderskiej Szpitala „Drewnica” i holenderskich szpitali HC. Rumke Groep w Utrechcie; w 1997 spośród 60 kandydatów, zespół otrzymał międzynarodową nagrodę firmy Lilly – „Schizophrenia Reintegration Awards”, w kategorii Social Worker in Europe
• Hostel – od 1998 .

Zobacz też

• Cmentarz w Drewnicy