Województwo łęczyckie

Województwo łęczyckie (łac. Palatinatus Lanciciensis) – jednostka terytorialna Korony Królestwa Polskiego, później Rzeczypospolitej Obojga Narodów, tworząca prowincję wielkopolską, obejmująca powierzchnię 4378,22 km²^[4], posiadająca 3 powiaty. Siedzibą wojewody i miejscem odbywania się sejmików ziemskich była Łęczyca.

Województwo łęczyckie

Palatinatus Lanciciensis

— województwo —
1352–1793
Herb
Sentencja: Sanxit concordia legem[1]
Państwo	I Rzeczpospolita
Prowincja	wielkopolska
Data powstania	1352
Siedziba wojewody i sejmiku	Łęczyca
Wojewoda	zobacz: wojewodowie łęczyccy
Popis	pod Łęczycą[2]
Powierzchnia	4080 km²
Populacja (1578[3]) • liczba ludności	140 800
Podział administracyjny
Liczba powiatów 3
Liczba reprezentantów
Liczba senatorów 2
Położenie na mapie Rzeczypospolitej

Województwo łęczyckie utworzył Władysław I Łokietek po przyłączeniu księstwa łęczyckiego do Korony po śmierci ostatniego księcia łęczyckiego w 1352 r.^[5]

W drugiej połowie XIV w. powstały powiaty, a w województwie łęczyckim wydzielono trzy: łęczycki, orłowski i brzeziński. Obszar powiatów pokrywał się z obszarami parafii, które pozwalały wytyczyć granice jednostek administracji państwowej. Granica powiatu łęczyckiego biegła wówczas w okolicach Piątku, na południowy wschód od Zgierza, na północ od Łodzi, na południowy zachód od Kazimierza i Kałowa, na zachód od Poddębic, na południe od Goraja i Dąbia, na zachód od Grzegorzewa, na północ od Kłodawy, na północny wschód od Dąbrowic i wschód od Krośniewic^[6][5].

Senatorów miało 5, to jest większych 2: wojewoda i kasztelan łęczyccy, mniejszych 3, kasztelanowie: brzeziński, inowłodzki i konarski. Dzieliło się na trzy powiaty: łęczycki, brzeziński i orłowski. W 1791 roku Sejm Czteroletni utworzył w województwie łęczyckim powiat inowłodzki (Inowłódz)^[7].

Miastem sejmikowym była Łęczyca, gdzie obierano na sejmy posłów 4, a deputatów trybunalskich 2. Herb województwa przedstawiał pół lwa czerwonego na białym polu i pół orła białego w czerwonym polu, zwróconych do siebie grzbietami uwieńczonych jedną koroną. Mundur sejmowy tego województwa był ten sam co sieradzkiego i gnieźnieńskiego, tj. kontusz karmazynowy, wyłogi granatowe i żupan biały.

Terytorium

Powiaty województwa łęczyckiego według Adolfa Pawińskiego^[4]

Powiat	Powierzchnia w mil²	Powierzchnia w km²
powiat brzeziński	23,62	1300,85
powiat łęczycki	44,45	2447,59
powiat orłowski	11,43	629,76
Razem (województwo) Σ	79,50	4378,22

Podział administracyjny Rzeczypospolitej Obojga Narodów w 1619 r.

Zobacz też

• ziemia łęczycka
• kasztelania łęczycka
• prowincja łęczycka
• księstwo łęczyckie
• wojewodowie łęczyccy Księstwa Łęczyckiego i województwa łęczyckiego I Rzeczypospolitej

Mapa Rzeczypospolitej Obojga Narodów w 1619 roku. Podział na województwa, ziemie i powiaty.