Województwo parnawskie

Województwo parnawskie – województwo I Rzeczypospolitej ze stolicą w Parnawie, wchodzące w skład Inflant.

Województwo parnawskie

— województwo —
1598–1620
Herb
Państwo	I Rzeczpospolita
Prowincja	Inflanty
Data powstania	1598
Siedziba wojewody	Parnawa
Wojewoda	zobacz: wojewodowie parnawscy
Siedziba sejmiku	Wenden
Powierzchnia	ok. 12 000 km²
Liczba reprezentantów
Liczba senatorów 2
Położenie na mapie Rzeczypospolitej

Utworzone zostało w 1598^[1] za Zygmunta III Wazy po przekształceniu jednej z trzech prezydencji (prezydiów), utworzonych po rozejmie w Jamie Zapolskim w 1582^[2], jako jedno z trzech województw inflanckich (obok wendeńskiego i dorpackiego).

Główne miasta, zamki i osady: Parnawa (szwedzka od 1617), Felin, Karkus, Wolmar, Salis (obecnie: Salacgrīva), Lemsal, Helmet.

Po 1621 faktycznie przestało istnieć w wyniku zajęcia Inflant przez Szwecję, choć formalnie zostało zlikwidowane dopiero po pokoju w Oliwie w 1660. Tytuł wojewody parnawskiego, podobnie jak fikcyjne tytuły ziemskie nieistniejącego już wtedy województwa parnawskiego, utrzymały się do końca Rzeczypospolitej Obojga Narodów (zob. urzędy fikcyjne).

Wojewodowie[3]

• 1599–1602 Maciej Dembiński, przedtem prezydent parnawski
• 1617–1620 Teodor Denhoff – od 1617 do 1620
• 1620–1627 Joachim Tarnowski
• 1628–1633 Piotr Tryzna
• 1633–1640 Konstanty Połubiński
• 1640–1642 Ernest Magnus Denhoff
• 1642–1645 Jan Zawadzki
• 1645–1646 Jerzy Littawor Chreptowicz
• 1646–1659 Henryk Denhoff
• 1660–1661 Stanisław Karol Koniecpolski

Kasztelanowie[4]

• 1600–1619 Piotr Stabrowski
• 1631–1634 Gedeon Dunin-Rajecki
• 1634–1640 Ernest Magnus Denhoff
• 1640–1649 Mikołaj Ossoliński
• 1648–1650 Tomasz Kossakowski
• 1652–1655 Piotr Makowiecki
• 1655–1656 Władysław Leszczyński