Wyżni Kieżmarski Przechód

Wyżni Kieżmarski Przechód^[1], w części literatury tatrzańskiej Wyżni Kiezmarski Przechód^[2] (słow. Kežmarská priehyba) – stosunkowo szeroka, płytka przełęcz w południowo-wschodniej grani Kieżmarskiego Szczytu opadającej na Huncowską Przełęcz. Na północnym zachodzie graniczy z kopułą szczytową Kieżmarskiego Szczytu, natomiast na południowym wschodzie z Kieżmarską Czubą. Siodło znajduje się w pobliżu tego ostatniego wzniesienia, mniej więcej w połowie odległości między Kieżmarskim Szczytem a Huncowską Przełęczą^[2].

Wyżni Kieżmarski Przechód

Wyżni Kieżmarski Przechód wśród podpisanych obiektów
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry, Karpaty
Sąsiednie szczyty	Kieżmarski Szczyt, Kieżmarska Czuba
Położenie na mapie Tatr Wyżni Kieżmarski Przechód
Położenie na mapie Karpat Wyżni Kieżmarski Przechód
49°11′56,1″N 20°13′20,7″E

Północno-wschodnie stoki opadają z Wyżniego Kieżmarskiego Przechodu do Świstówki Huncowskiej (górnego piętra Doliny Huncowskiej), południowo-zachodnie – do Lejkowego Kotła w Dolinie Łomnickiej^[3]. Zbocze spadające z przełęczy na północny wschód w górnej części ma charakter piarżysto-skalisty, niżej przekształca się w urwistą ścianę. Na stronę Doliny Łomnickiej opada z siodła głęboki, stromy żleb, także podcięty wysokim urwiskiem. Po lewej stronie ogranicza go Filar Grósza w południowej ścianie Kieżmarskiego Szczytu^[2].

Przełęcz jest wyłączona z ruchu turystycznego. Najdogodniejsza droga dla taterników prowadzi z granią z Huncowskiej Przełęczy przez Niżni Kieżmarski Przechód. Inne drogi wiodą na Wyżni Kieżmarski Przechód od Wyżniej Kieżmarskiej Przełęczy i z sąsiednich dolin^[2].

Pierwsze wejścia na przełęcz miały miejsce przy okazji pierwszych wizyt na Kieżmarskim Szczycie^[2].