Wyszyna Rudzka

Wyszyna Rudzka – wieś sołecka^[6] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie koneckim, w gminie Ruda Maleniecka^[4][7].

Wyszyna Rudzka

wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	konecki
Gmina	Ruda Maleniecka
Liczba ludności (2011)	128[1][2]
Strefa numeracyjna	41
Kod pocztowy	26-242[3]
Tablice rejestracyjne	TKN
SIMC	0266761[4]
Położenie na mapie gminy Ruda Maleniecka Wyszyna Rudzka
Położenie na mapie Polski Wyszyna Rudzka
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Wyszyna Rudzka
Położenie na mapie powiatu koneckiego Wyszyna Rudzka
51°08′59″N 20°11′51″E[5]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Zwiastowania NMP w Rudzie Malenieckiej^[8].

Historia

Słownik Królestwa Polskiego daje wspólny opis trzech Wyszyn, których nazwy po zmianach brzmią – Wyszyna Fałkowska, Wyszyna Machorska i Wyszyna Rudzka, ale w XVI w. nazywane „Wola Wyszyńska” i „Wyszynka”, także „Wyszyna Górna”, trzy przyległe wsie i folwarki w powiecie koneckim, gminie Ruda Maleniecka, parafii Lipa, odległe od Końskich 16 wiorst.

W roku 1895: Wyszyna Rudzka miała 14 domów, 154 mieszkańców, 240 mórg dworskich, 111 mórg włość. W 1827 r. Wyszyna Górna miała 14 domów, 101 mieszkańców' Wyszyna Fałkowska ma 15 domów, 173 mieszkańców, 193 mórg włość. W 1827 r. było 12 domów, 90 mieszkańców Wyszyna Machorska miała 21 domów, 126 mieszkańców, 86 mórg dworskich, 187 mórg włościańskich. W 1827 r. było 5 domów, 45 mieszkańców

W połowie XV w. istniały wsie: „Wyszyna”, „Wyszyna Fałkowska”, „Wyszyna Górna”, w parafii Lipa. Dawały dziesięcinę prebendzie turebskiej (Długosz L.B. t.I s.351). Liber beneficiorum Łaskiego (t.I s.598) wymienia w parafii Lipa wsi: „Wyssynka et alia Wyssynka” a dalej w opisie szczegółowym wsi parafialnych wymienia tylko: „Vyssynka Mnowsky“, z której dziesięcinę, wartości 1 grzywny pobierał pleban w Lipie.
W registrze poborowym z r. 1577 opisane jako w parafii Lipa, wsie: „Wolia Wyszyńska”, w której Anna Giżycka płaci od 2½ łana, „Wyszynka Jaszinki”, w niej Zelieńska od 1 łanu i Wyszynka Mniowski, w niej płaci Wyszyński od 1 łanu, 3 zagrodników z rolą, 1 zagrodnika bez roli (Pawiński, Kod.Mał. s.290)^[9].