Loading AI tools
rozszerzalny język znaczników Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
XML (ang. Extensible Markup Language, rozszerzalny język znaczników) – uniwersalny język znaczników przeznaczony do reprezentowania różnych danych w strukturalizowany sposób. To język znaczników i format pliku do przechowywania, przesyłania i rekonstrukcji dowolnych danych. Jest niezależny od platformy, co umożliwia łatwą wymianę dokumentów pomiędzy heterogenicznymi (różnymi) systemami i znacząco przyczyniło się do popularności tego języka w dobie Internetu. XML jest standardem rekomendowanym oraz specyfikowanym przez organizację W3C[1][2]. Jest najpopularniejszym obecnie uniwersalnym językiem przeznaczonym do reprezentowania danych.
_logo.svg){kind=logo} | |
 | |
| Rozszerzenia pliku |
.xml |
|---|---|
| Typ MIME |
application/xml |
| Producent | |
| Ostatnia wersja |
XML 1.1 |
| Typ |
tekstowy, język znaczników |
| Strona internetowa | |
XML stanowi podzbiór SGML-a. W założeniach ma pozwalać na wysyłanie, odbieranie i przetwarzanie danych rdzennego SGML w sferze www – ogólnie, zapewniać interoperacyjność między SGML a HTML[1][2]. W przypadku wspólnie obsługiwanych funkcji, dane dokumenty SGML i XML są równoważne. W przypadku używania funkcji niedozwolonych w XML, możliwa jest transformacja dokumentu z zachowaniem danych[3].
Różnice dotyczące specyfikacji oraz budowy dokumentów[2]:
Dokument jest poprawny składniowo (ang. well-formed), jeśli jest zgodny z ogólnymi zasadami XML. Dokument jest dodatkowo poprawny strukturalnie (ang. valid) jeśli jest zgodny z dodatkowymi schematami[1][2]. Najpopularniejszymi językami do tworzenia schematów są DTD, XML Schema oraz RELAX NG[6].
Poprawny składniowo (ang. well-formed) dokument XML powinien być tworzony zgodnie z kilkoma zasadami[1][2]
version (dopuszczalne wartości to 1.0 albo 1.1) oraz opcjonalnie atrybuty:encoding – deklaruje zestaw znaków używanych w dokumencie XML, wartością domyślną jest kodowanie UTF-8 w systemie Unicode.standalone – określa tryb dokumentu XML, może przyjmować wartość yes lub no. Jeśli ustawimy wartość na yes, to będzie oznaczało, że dokument nie zawiera innych plików, które muszą zostać przetworzone wraz z dokumentem. Może to być np. zewnętrzny arkusz stylów lub definicja DTD;<), lub ampersand (&). Znaków tych nie można używać, ponieważ parsery XML, „widząc” np. znak mniejszości wewnątrz elementu, stwierdzą, że jest to początek znacznika i dokument zostanie błędnie zinterpretowany. Specyfikacja XML daje możliwość używania takich znaków z wykorzystaniem predefiniowanych odniesień jednostki. Jeśli więc chcemy wstawić znak mniejszości (<), wpisujemy zamiast niego sekwencję < (ang. less than), natomiast gdy chcemy wprowadzić znak ampersand (&), wpisujemy – &;<![CDATA[, a znacznik końca: ]]>.<!--, a kończą znakami: -->. Specyfikacja XML zezwala na wstawianie instrukcji przetwarzania, które są wykorzystywane do przeniesienia informacji do aplikacji. Instrukcje przetwarzania rozpoczynają się znakami: <?, a kończą znakami: ?>.Dokument XML nie precyzuje, jak należy wyświetlać przechowywane w nim dane i większość przeglądarek internetowych przy próbie wyświetlenia go w swym oknie potraktuje go jak zwykły tekst. Istnieją jednak łatwe sposoby na prezentowanie dokumentów XML na stronach internetowych w przyjazny dla użytkownika sposób.
Możliwe jest wyrenderowanie dokumentu przy użyciu stylów CSS. W tym celu należy umieścić na początku dokumentu odpowiednią instrukcję sterującą, na przykład[7][8]:
<?xml-stylesheet href="single-col.css" media="all and (max-width: 30em)"?>
Transformacje XSL umożliwiają konwersję danych do innego formatu, na przykład XHTML. Arkusz stylów jest zbiorem reguł określających sposób postępowania wobec każdego węzła dokumentu podczas transformacji. Na początku przetwarzanego dokumentu XML instrukcję sterującą podobną do poniższej[9][8]:
<?xml-stylesheet type="application/xslt+xml" href="#style1"?>
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
