Yūji Ide

Początki kariery

Ide rozpoczął karierę w 1990 roku w kartingu. W 1998 roku przeszedł do Japońskiej Formuły 3, a w następnym roku do klasy Super GT300 Japońskich Mistrzostw GT. W 2002 roku Yūji rozpoczął starty we Francuskiej Formule 3. W 2003 powrócił do Japonii, aby startować w Formule Nippon, gdzie w pierwszym sezonie startów zajął siódme miejsce. Sezon 2005 w Formule Nippon zakończył na trzecim miejscu.

Formuła 1

15 lutego 2006 roku Yūji Ide został ogłoszony, obok Takumy Satō, jako jeden z kierowców nowo utworzonego zespołu Formuły 1, Super Aguri^[2].

Ide w trakcie przedsezonowych testów przejechał tylko 200 kilometrów testowych z 300 wymaganych do otrzymania superlicencji. FIA postanowiła dać mu licencję warunkowo, za to, iż rok wcześniej w Formule Nippon zajął trzecie miejsce.

11 marca 2006 roku, Ide zakwalifikował się do Grand Prix Bahrajnu na 21. miejscu za Takumą Satō i przed Kimim Räikkönenem, który nie ustanowił czasu podczas kwalifikacji. Udział w wyścigu zakończył na 35. okrążeniu przez usterkę bolidu. Podczas wyścigu popełnił mnóstwo błędów, m.in. potrącając swoich mechaników w boksie.

W kwalifikacjach do Grand Prix Malezji, Ide zajął ostatnie miejsce, ponownie za swoim partnerem z zespołu. Udział w wyścigu zakończył na 33. okrążeniu, ponownie przez usterkę w aucie.

31 marca zakwalifikował się do Grand Prix Australii na 22. miejscu, znów za zespołowym partnerem. Wyścig ukończył na 13. miejscu, ze stratą trzech okrążeń do zwycięzcy, Fernando Alonso.

22 kwietnia w kwalifikacjach do Grand Prix San Marino, Ide trzeci raz z rzędu znalazł się na ostatnim miejscu, ponownie za zespołowym partnerem. Udział w wyścigu zakończył na 23. okrążeniu z powodu uszkodzenia zawieszenia, wywołanego kolizją z Christijanem Albersem, która miała miejsce na pierwszym okrążeniu.

Jak się okazało, Grand Prix San Marino było jego ostatnim wyścigiem w karierze, ponieważ niedługo po wyścigu, FIA zdecydowała się zabrać mu superlicencję upoważniającą do startów w Formule 1. Federacja tłumaczyła się tym, iż Ide sprawiał ogromne zagrożenie na torze^[3].

Mimo że stracił superlicencję, Ide do końca roku testował bolidy Super Aguri.

Po zakończeniu sezonu szef Super Aguri, Aguri Suzuki, w jednym z wywiadów oznajmił, że ogromne ilości błędów popełnianych przez Ide były spowodowane tym, że nie miał on żadnego doświadczenia w kierowaniu bolidem Formuły 1 oraz ogromnymi problemami z komunikacją z zespołem w trakcie jazdy – Ide znał tylko język japoński^[4].

Formuła Nippon

Jeszcze w 2006 roku Ide powrócił do Formuły Nippon, reprezentując zespół Team Dandelion Racing.

W 2007 roku pozostał w Formule Nippon, przechodząc do zespołu Autobacs Racing Team Aguri, którego szefem był Aguri Suzuki. Jego najlepszym występem w tym sezonie było trzecie miejsce podczas zawodów na torze Suzuka.

W sezonie 2008 kontynuował starty w Formule Nippon, kończąc je na dziewiętnastym miejscu. Oprócz startów w Formule Nippon, Ide startował w japońskich wyścigach Super GT w których starty kontynuował do 2010 roku.